چالش بنی الحسن با انگاره علم ائمه علیهم السلام در نیمه اول قرن دوم
نام نخستين پديدآور
عبدالحمید ابطحی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
قم
تاریخ نشرو بخش و غیره
پاییز / 1394
نام ناشر، پخش کننده و غيره
بنیاد فرهنگى امامت
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
جریان بنی الحسن یکی از شاخههای مهم زیدیه در میانۀ قرن دوم هجری است که تأثیرات زیادی در جامعۀ شیعه داشته و عمدتاً جریان تقابل با نظام اموی و سپس عباسی را رهبری میکردند. از آنجاکه بنی الحسن هیچگاه نتوانستند حمایت ائمه علیهمالسلام را دربارۀ اقدامات خود جلب کنند، نوعی تقابل و انکار را نسبت به ایشان در پیش گرفتند. علم ائمه علیهمالسلام به امور آینده که از طریق پیامبر اکرم صلیالله علیه وآله به ایشان رسیده بود و دانش اختصاصی ایشان در امر دین که از طریق امیرالمؤمنین علیهالسلام و امامان پس از او در اختیار داشتند، مشروعیت بنی الحسن را با چالش جدی روبرو میکرد؛ ازاینرو سیاست انکار آموزۀ علم الهی ائمه علیهمالسلام به روشی پایدار و انحرافی عمیق در زیدیه و در قرن دوم تبدیل شد. این مقاله گزارشی از این جریان را در بازۀ زمانی پرالتهاب نیمۀ اول قرن دوم، عرضه میکند
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
تشیع(اعم از امامی و زیدی و اسماعیلی);فرق شیعه;امامت;علم امام علی(ع);علم امام (ع);فرق اسلامی;زیدیه;
تقسیم فرعی موضوعی
شورش های اولیه شیعه;تاریخ امامیه;تاریخ سیاسی شیعه;صدق امام در دعوی امامت;قیام بنی الحسن;روابط بنی الحسن و ائمه;روایات علم امام;مقابله بنی الحسن با ائمه;بدعت گذاری در شیعه;دعوی دروغین امامت;صفات اهل بدعت;مذاکره امام صادق با بنی الحسن;انکار سیاسی علم الهی ا