عنوان

سنن اجتماعی در قرآن از منظر علامه طباطبائی و سید قطب

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

سنن اجتماعی در قرآن از منظر علامه طباطبائی و سید قطب

نام نخستين پديدآور

جمال فرزند وحی، حامد غلامی، عباس محمدی

محل نشرو پخش و غیره

تهران

تاریخ نشرو بخش و غیره

بهار و تابستان / 1394

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشگاه علامه طباطبایی (ره)

متن يادداشت

یکی از مسائل بسیار مهم در قرآن کریم، سُنَن اجتماعی مانند هدایت، آزمایش، استدراج، امهال و ... است. اهمیّت پرداختن به این مسئله از آن روست که یک جامعه اسلامی ‌برای رسیدن به خاستگاه و جایگاه اصلی خود باید با قانون‌هایی که خداوند متعال در زندگی انسان‌ها وضع نموده، آشنا باشد، چراکه توجّه به جریان سنّت‌های الهی، بیدارکننده و حرکت‌آفرین است و انسان را بر اعمال خیر و پرهیز از اندیشه‌ها و عمل‌های نادرست برمی‌‌انگیزد. بررسی سنّت‌ها در تفاسیر معاصر به دلیل پی بردن به نحوه برداشت مفسّران از سنّت‌ها و تطبیق آنها با مسائل عصر می‌‌باشد. در این مقاله، بر آنیم به مطالعه سنّت‌های اجتماعی، در دو تفسیر «المیزان» و «فی ظلال القرآن» بپردازیم. با مقایسه این دو تفسیر، معلوم می‌‌گردد که از میان سُنَن، تنها در موضوع، امامت بین دو مفسّر اختلاف بنیادین وجود دارد. برای انجام کار، سنّت‌ها در دو قِسم مطلق و مقیّد تقسیم‌بندی شده است و از هر قِسم، سه سنّت مورد بررسی قرار می‌‌گیرد. ابزار کار در این مقاله منابع کتابخانه‌ای است.

عنصر شناسه ای

هدایت;استدراج;علامه طباطبایی;امهال;سید قطب;فلسفه (عام);سنن اجتماعی;

تقسیم فرعی موضوعی

شریعت;سنت;آیه ولایت;امتحان و سنت آزمایش الهی;هدایت عمومی;حاکمیت الهی;ویژگی سنت های اجتماعی;سنت های مطلق ;اختصاص هدایت به خداوند;سنت بازتاب اعمال;سنت های مشروط الهی;سنت استیصال;اجل اجتماع;علی;آموزه امامت;امت;اولی الامر;

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

مقاله;