عنوان

بررسی تطبیقی خاستگاه و غایت رنج در آموزه های بودا و عهدین

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

بررسی تطبیقی خاستگاه و غایت رنج در آموزه های بودا و عهدین

نام نخستين پديدآور

مجتبی زروانی, ندا خوشقانی

محل نشرو پخش و غیره

شیراز

تاریخ نشرو بخش و غیره

زمستان/ 1390

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشکده ادبیات و علوم انسانی

متن يادداشت

رنج به عنوان ادراکی انفسی و برخاسته از شرایطی نامطلوب، در مکاتبدینی، به ویژه از جهت خاستگاه و غایت آن، موضوع توجه قرار گرفته است. از این میان، دین انسان محوری چون بودیسم در همه شاخه هایش به واقعیت و علت رنج پرداخته، خاستگاه آن را در خود انسان می یابد و در صدد ارائه راه کاری است که نجات از همه رنجها فراهم آید؛ اما از غایت و هدف رنج در جهان چیزی نمی گوید، چراکه به موجودی غایتمند در هستی شناسی خود باور ندارد که بخواهد برای فعلش نیز هدف و غایتی فرض نماید. اما در عهدین، به عنوان متنی خداباور، خاستگاه رنج از سه علت خارج نیست: یا متوجه فعل انسان است، که برای مثال، ناشی از سوء استفاده از اختیار و ارتکاب گناه اوست، یا به فعل خدایی غایتمند و اخلاقمند بر می گردد یا از فعل خدایی بی غایت و اراد همحورناشی می شود. در این صورت، غایتمند بودن یا نبودن خداوند در رنجور ساختن بندگان، رابطه تنگاتنگی با صفات وی دارد. از این رو برای رنج، در عهدین، هم علت فاعلی مشهود است و هم علت غایی؛ هم خاستگاه وجود دارد و هم غایت، به خلاف بودیسم، که فقط از خاستگاه رنج و راه نجات از آن سخن می راند و با مابعدالطبیعه کاری نداشته و در صدد تبیین غایتمندی جهان و رنج های موجود در آن نیست.

عنصر شناسه ای

رنج;دین بودایی;خاستگاه رنج در ادیان;

تقسیم فرعی موضوعی

پوچ انگاری;کرمه;تجسد خداوند در عیسی;گناه ذاتی;رهایی از رنج;دوکه;انفسی بودن رنج ;هدف رنج;علت فاعلی رنج;اخلاقمندی خدا;خدای فرای اخلاق;ادیان انسان محور;مساوقت هستی و رنج;تصویر خدا در کتاب ایوب;نقش گناه در رنج;معناداری رنج;خوش بینی کیهانی;هدف رنج در عهدین;باز

مشخصه منبع قراردادي

نوع ماده

مقاله;