«امام شناسی» از مهمترین آثار علامه طهرانی بشمار می رود که در ۱۸ جلد تدوین شده است.این کتاب مجموعه ای است از بحث های تفسیری، فلسفی، روائی، تاریخی، اجتماعی درباره امامت و ولایت به طور کلی و درباره امامت و ولایت امیرالمؤمنین علیه السّلام و ائمه معصومین علیهمالسّلام بالخصوص که به صورت درس های استدلالی علمی متخذ از قرآن کریم و روایات وارده از خاصه و عامه و ابحاث حلی و نقدی پیرامون ولایت می باشد. این مجموعه که شامل ۲۷۰ درس است در سال ۱۳۹۱ هجری قمری در ماه مبارک رمضان برای برخی از دوستان ایمانی تدریس شده است.اهم مطالب جلد هشتم عبارتند از: تفسیر آیه ولایت، مراد از نعمت ولایت و مراد از یوم روز غدیر خم است، پیشی گرفتن از حکم خدا و رسول خدا عین عقب افتادگی است، نص رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم بر امیرالمؤمنین بودن علی علیه السّلام، رای گیری مخفیانه در سقیفه با خدعه همراه بود و از نظر ظاهر هم باطل است، اعتراف عمر به احق بودن امیرالمؤمنین علیه السّلام برای خلافت، امیرالمؤمنین علیه السّلام میزان سنجش نیکی ها و زشتی هاست، عمر بدعت های خود را رنگ و صبغه دینی داد، عمر اسلام راستین را فدای عزت عرب کرد، خطبه امیرالمؤمنین در تغییر سنت های خلاف.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
امامت امام علی(ع);امام شناسی;امامت;شناخت امام;بدعت های عمر;بیعت سقیفه;امامت ائمه اثنی عشر ( ع );نص رسول الله (ص) بر امامت حضرت علی (ع);آیات امامت امام علی (ع);احقیت علی به خلافت;تفسیر قرآن;آیه ولایت;علم کلام;
تقسیم فرعی موضوعی
امامت;سیدالشهدا;متکلمین معاصر;محمدحسین حسینی طهرانی;بدعت;کلام;امیر المؤمنین;امام;روایات;شیعه و سنی;آیه اکمال دین;اتمام نعمت;یوم;روز عرفه;هدایت مردم;خطبه شقشقیه;سیاست;بد بودن دین;اهل سنت;امام صادق;علی;سقیفه;معاویه ;خلافت;خلیفه;بیعت;عمر بن خطاب;ابوبکر;مهاجر