معنا شناسی تسبیح در قرآن با تاکید بر حوزه هایی معنایی
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
/ معصومه آذرخش
نام ساير پديدآوران
؛ استاد راهنما: محمد علی مهدوی راد؛ استاد مشاور: شعبان نصرتی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۲
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۴۹ ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۱۴۴ - ۱۴۹؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم قرآن و حدیث
زمان اعطا مدرک
۰۷/۱۲/۱۳۹۲
امتياز متن
۱۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
معناشناسی همزمانی، بر اساس نسبتهای متنی، واژگان مرتبط را تحلیل میکند. نسبتهای راه گشا در معناشناسی همزمانی تسبیح عبارتند از نسبت صرفی، نحوی، همنشینی، جانشینی و تقابل. نسبتهای صرفی و نحوی مشخص کننده انواع مسبّحان ـ خدا، انسان، ملائکه، حیوانات، گیاهان و موجودات جاندار و بیجان ـ متعلق تسبیح، چگونگی تسبیح مسبّحان، شیوههای تسبیح، زمانهای تسبیح است. همنشینهای تسبیح به همنشینهای توصیفی، تأثیرگذار و تأثیرپذیر تقسیم میشود. همنشینهای توصیفی، حمد که تسبیح راتوصیف میکند واسم رب که تنزیه حق دراسماء راتبیین میکند همنشینهای تأثیرگذار تسبیح، تفقّه، صبر، توکل و ... که سبب افزایش تسبیح و قوّت قلب در تسبیح کننده میشود و همنشینهای تأثیرپذیر، آثار و برکات تسبیح را نمایان میسازد. جانشینهای تسبیح، مصادیق و معانی نسبی آن را نمایان میسازند که بعضی از آنها همپوشانی کامل با تسبیح دارند مانند خشوع، ذکر و عبادت و برخی همپوشانی نسبی دارند مانند نماز و سجده. برای فهم درست معنای تسبیح درنسبت مقابلها، مقابلهای تسبیح که مهمترین آنها کبراست که مانع تسبیح میشود. کلیدواژه: تسبیح، ذکر، میدان معنایی، نسبت معنایی، جانشین، همنشین، مقابل
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )