در اين مطالعه با توجه به فرايند جهانی شدن و اهميت يافتن نقش تجارت و سرمايهگذاری مستقيم خارجی به بررسی آثار درجه باز بودن تجاری کشورها و نيز مکانيزم جذب سرمايهگذاریهای مستقيم خارجی بر سرمايهگذاری داخلی و رشد اقتصادی در 10 کشور در حال توسعه آسيايی پرداخته شده است. برای بررسی اين موضوع عوامل مؤثر بر سرمايهگذاری داخلی و رشد اقتصادی اين کشورها از جمله درجه باز بودن تجاری و سرمايهگذاری مستقيم خارجی طی دوره زمانی (2008-1980) مورد بررسی قرار گرفته است. برای اهداف برآوردی از روش دادههای پانل با اثرات ثابت بهصورت پويا و نيز روش گشتاورهای تعميميافته (GMM) استفاده شده است. نتايج نشاندهنده آن است که سرمايهگذاری داخلی، سرمايهگذاری مستقيم خارجی، درجه باز بودن تجاری و سرمايه انسانی اثر مثبت و معنا داری بر رشد اقتصادی اين کشورها داشته است، اما تورم و توسعه مالی اثر منفی و معنا داری بر رشد اقتصادی داشتهاند، همچنين مشاهده شده است که رشد اقتصادی، سرمايهگذاری مستقيم خارجی و توسعه مالی اثر مثبت و معنا داری بر سرمايهگذاری داخلی اين کشورها دارند، اما درجه بازبودن تجاری اثر منفی و معنا داری بر سطح سرمايهگذاری اين کشورها طی دوره موردنظر داشته است.