جهاني شدن و يكپارچگي بين المللي حاصل از آن همراه با رشد سريع تكنولوژي، بر توانايي كشورها در جمع آوري و توزيع ماليات تاثير مي گذارد. به علاوه هرچه زمان مي گذرد تاثير جهاني شدن بر درآمدهاي مالياتي بيشتر آشكار مي شود و اثر آن در آمار درآمد كشورها مشخص مي گردد. بار كلي مالياتي اعضاي كشورهاي سازمان توسعه درخلال سه دهه گذشته از 26 درصد توليد ناخالص (OECD ) و همكاري اقتصادي در سال 1965 به 37 درصد در سال 1997 رسيده است. اين رشد كه در (GDP) داخلي چندين كشور در سالهاي اخير كند و يا متوقف شده است همراه با تغييراتي در تركيب درآمدهاي مالياتي آنها بوده است درحالي كه سهم ماليات بر درآمد اشخاص كاهش يافته و ماليات بردرآمد شركتها نسبتا ثابت مانده و سهم وجوه پرداختي بابت تامين اجتماعي افزايش داشته است. درعين حال، يك تغيير كاملاً روشن از مالياتهاي خاص به مالياتهاي عمومي فروش كالا حاصل شده است. در دهه 1990 تاثير جهاني شدن بيشتر زماني احساس شد كه بازارهاي سرمايه آزاد شدند و اقتصاد بيشتر يكپارچه شد. اكثر كشورهاي صنعتي درحال حاضر بيشتر از سه دهه قبل درآمد مالياتي كسب مي كنند. در يك بررسي دقيق تر مي توان نتيجه گرفت كه اساس سيستم هاي مالياتي آنها توسط موانع مالي روبه ضعف است. اين موانع، كه بخشهاي اكوسيستم روبه رشد جهاني شدن هستند. آيا مي توانند خسارتي را به بار آورند، اين امكان هست كه در آينده، جهاني شدن منتهي به ابداع راههاي جديد در دانش و تكنولوژي شود كه منجر به افزايش درآمدهاي مالياتي مي گردد. اين مساله نياز به ارزيابي راههايي كه در توسعه جديد باعث تاثير بر ماليات شده است را كم نمي كند. من هشت مانع را در زير مورد بررسي قرار مي دهم