پديده جهانى شدن و به ويژه جهانى شدن اقتصاد يك رويداد ناگهانى نيست؛ بلكه از گذشته هاى دور آغاز گشته و در سال هاى اخير شتاب آن بيشتر شده است. در حقيقت از اواخر قرن نوزدهم ميلادى با رشد و گسترش نظام سرمايه دارى و انباشت سرمايه در كشورهاى صنعتى، اين كشورها به مرحله اى رسيدند كه از يك سو بازارهاى داخلى شان نمى توانست سرمايه هاى فراوانى كه توسط مؤسسات توليدى يا انحصارى مالى انباشته شده بود، را جذب كند و از سوى ديگر، توليدات فزاينده صنايع آن كشورها كه هر روز بر كميّت و كيفيّتشان افزوده مى شد، نياز به بازارهاى جديدى داشت تا اقتصاد اين كشورها دچار ركود و بحران نشود، به همين دليل، اين كشورها در پى شناخت و جذب بازارهاى جديد براى صدور كالاهاى خودشان بودند. نخستين مكان مورد نظر كشورهاى صنعتى براى اين هدف، مستعمرات آنها بود
مجموعه
توصيف ظاهري
۱۴ص
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )