#رساله حاضر پژوهشی است د رجهت بررسی ارتباط نوازندگی با میزان شنوایی. در تحقیقات انجام شده در قبل که اکثرا مربوط به کشورهای غربی می باشد نشان داده شده که در اکثر موارد نوازندگی به مدت طولانی با کاهش میزان شنوایی همراه است اما تا کنون بررسی بر روی نوازندگان ایرانی انجام نشده است. در تحقیق زیر که برای اولین بار درایران صورت گرفته ۰۵ نوازنده از سنین ۰۲ تا ۵۵ سال با سابقه نوازندگی ۳ تا ۴۴ سال مورد بررسی قرار گرفته اند. این گروه از میان نوازندگاه حرفه ای انتخاب شده و سپس این نوازندگان به تفکیک گروه سنی، سابقه نوازندگی و نوع سازی که می نوازند )زهی، بادی، ضربی( با گروه شاهد مقایسه شده اند این بررسی به صورت آینده نگر انجام گرفته است. میزان شنوایی نوازندگان و گروه شاهد در هر گروه سنی در فرکانسهای ۰۵۲، ۰۰۵، ۰۰۰۱، ۰۰۰۲، ۰۰۰۴ و ۰۰۰۸ هرتز اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شد. نتایج: در این تحقیق مشخص گردید که معدل آستانه شنوائی نوازندگان (P.T.A) در ۸۸ درصد موارد در محدوده طبیعی، ۰۶ درصد در حد کم (Slight) و ۶ درصد در محدوده (Mild) میباشد. همچنین معلوم شد که در فرکانس ۰۰۰۸ هرتز، ۰۳ درصد نوازندگان در گوش چپ و ۴۲ درصد در گوش راست، دچار کاهش شنوایی می باشند در فرکانس ۰۰۰۴ هرتز، ۶۱ درصد نوازندگان در گوش چپ و ۰۱ درصد افراد در گوش راست از شنوایی کمتری نسبت به افراد غیر نوازنده برخوردارند. همچنین توصیه میگردد بعنوان داشتن سابقه از شروع درگیری سیستم شنوائی در نوازندگان آزمایشات اودیومتری، بطور منظم انجام گیرد. در ضمن استفاده از محافظهای شنوائی که متناسب با انواع وسایل نوازندگی طراحی شده اند برای جلوگیری از آسیب شنوائی در نوازندگان لازم بنظر میرسد.