#نقش گیرندههای گلوتاماترژیک و دوپامینرژیک هسته اکومبنس بر اثرات ضد دردی کانابینوئیدها در هسته قاعدهای جانبی آمیگدال موش بزرگ آزمایشگاهی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
#۱۰۴ ص.: جدول، نمودار
نام خاص و کميت اثر
1
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
#مقدمه .مطالعات گذشته نشان داده اند که ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال در بیدردی ناشی از کانابینوئید ها نقش دارد .همچنین ثابت شده که هسته اکومبنس و گیرنده های دوپامینرژیک آن نقش بسیار مهمی در تعدیل رفتار های درد در مدل های حیوانی دارند .از طرفی، نشان داده شده است که فیبرهای گلوتاماترژیک ناحیه قاعدهای جانبی آمیگدال با هسته اکومبنس ارتباط نورونی دارند .در این مطالعه نقش گیرنده های گلوتاماترژیک و دوپامینرژیک درون هسته اکومبنس بر اثرات بیدردی آگونیست گیرنده کانابینوئیدی تزریق شده در ناحیه قاعدهای جانبی آمیگدال در آزمون های پس کشیدن دم و فرمالین بررسی شده است .روش کار .این مطالعه شامل 296 موش سفید بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار است .دو کانول به صورت یک طرفه به ترتیب در نواحی قاعده ای جانبی آمیگدال و هسته اکومبنس قرار داده شده اند .برای به دست آوردن منحنی دوز پاسخ اثر بیدردی این دارو دوزهای مختلف آگونیست گیرنده کانابینوئیدی،2 (- WIN55,212╡g 5، 10 و 15 در ╡ l 3/0 DMSO)در ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال تزریق شدند و سپس حیوانات تحت بررسی با آزمونهای مربوط به سنجش درد قرار گرفتند .در چهار گروه جداگانه شامل آنتاگونیست گیرندهNMDA ،( AP5╡g 2/0،1 و5 در ╡ l 5/0سالین)، آنتاگونیست گیرندهAMPA/kainite ،( CNQX ╡g 1/0، 5/0 و 5/2 در ╡l 5/0 DMSO)، آنتاگونیست گیرنده D1 ،233909 (- SCH╡g 25/0،1 و4 در ╡ l 5/0سالین )و آنتاگونیست گیرندهD2 ،( Sulpiride ╡g 25/0،1 و4 در ╡ l 5/0 DMSO)در هسته اکومبنس تزریق می شد و دو دقیقه بعد آگونیست گیرنده کانابینوئیدیWin55,212 (g/side 15) - 2در ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال تزریق شد .برای سنجش رفتار های مربوط به درد، از آزمون فرمالین( تزریق 50 میکرولیتر فرمالین 5/2 در زیر پوست پنجه پای حیوان موش سفید بزرگ آزمایشگاهی )و آزمون پس کشیدن دم استفاده شد .در آزمون فرمالین رفتار های وابسته به درد در طی 60 دقیقه در دو فاز سریع اولیه5 - (0دقیقه )و فاز ت╩خیری دوم60 - (15دقیقه )مورد بررسی قرار گرفتند .در آزمون پس کشیدن دم رفتار های مربوط به درد داروها به وسیله دستگاه پس کشیدن دم ارزیابی می شدند و زمان ت╩خیر پس کشیدن دم در فواصل5 ،15 ،30 ،45 و 60 دقیقه ای به مدت 60 دقیقه بررسی شد .حیوانات گروه کنترل، حیوان دوز موثرAP5 (g/side 5) ،CNQX (g/side 5/2) ،233909 (g/side 4) - SCHو Sulpiride (g/side 4)را در هسته اکومبنس دریافت کردند و به جای2 -WIN55,212در ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال، DMSO را دریافت میکردند .نتایج .اثرات بیدردی آگونیست گیرنده کانابینوئیدی در ناحیه قاعدهای جانبی آمیگدال توسط تزریق آنتاگونیستهای D2و NMDA در هسته اکومبنس، در هر دو آزمون به صورت معنی داری کم شدند .تزریق آنتاگونیستهای گیرنده هایAMPA وD1 در هسته اکومبنس نمیتوانند بیدردی القا شده توسط2 - WIN55,212را در ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال در مدل درد حاد و نه درد مزمن، تحت تاثیر قرار دهند .تزریق CNQX (g/side 5/2) به تنهایی در درون هسته اکومبنس سبب ایجاد پردردی در آزمون پس کشیدن دم شد؛ اما در آزمون فرمالین تاثیرمعنی داری در مقایسه با گروه حلال نداشت .تزریق23390 (g/side 4)- SCH، Sulpiride (g/side 4) و AP5 (g/side 5) به تنهایی، در هسته اکومبنس نتوانستند تاثیری بر رفتار درد حیوان در هر دو آزمون، در مقایسه با گروه حلال ایجاد کنند .بحث و نتیجه گیری.به نظر می رسد که گیرنده های NMDAو D2 موجود در هسته اکومبنس در تعدیل پاسخ های بیدردی کانابینوئیدها در ناحیه قاعدهای جانبی آمیگدال در هر دو مدل درد حاد و مزمن نقش دارند و گیرندههای AMPA و D1 موجود در هسته اکومبنس در تنظیم پاسخ های بیدردی کانابینوئید ها در ناحیه قاعده ای جانبی آمیگدال در مدل درد حاد موثر هستند .
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
کسي که مدرک را اعطا کرده
شاهد
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۰
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دانشکده علوم پایه
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )