بررسی باکتریولوژی اوتیت میانی مزمن با ترشح فعال در ۵۰ بیمار مراجعه کنندهبه بیمارستان طالقانی
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/مهتاب طهرانی
نام ساير پديدآوران
؛استاد راهنما: سعیداله نوحی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۷۴-۷۵
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۷۵ص.
ساير جزييات
: جدول، نمودار
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکترای عمومی
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
التهاب مزمن گوش میانی(Chronic Otitis media) سپری آهسته و مخرب دارند. به عنوان قانون کلی عفونتهای حاد چرکی گوش میانی در طی یک دوره شش هفتهای بهبود می یابند.ادامه یافتن این عفونتها و طولانی شدن دوره آنها اغلب سبب تخریب غیر قابل برگشت موکوس گوش میانی واستخوان زیرین آن میشود.التهاب مزمن گوش میانی به ۴ فرمheald-inactive-quiescent-active : دیده می شوند.التهاب مزمن گوش میانی با ترشح فعال(active chroinc otitis media) حاکی از وجود مداوم و پایدار ترشح چرکی ازگوش میانی می باشد.از آنجایی که موفقیت در درمان اوتتیت های میانی چرکی مزمن بر پایه شناخت صحیح میکروارگانسیمهای بوجود آورنده آنها می باشد، در این تحقیق کشت و باکتریولوژی ۵۰ بیمار با اوتیت میانی مزمن با ترشح فعال بررسی شده است .این بیماران بطور اتفاقی از میان مراجعه کنندگان سرپایی به درمانگاه گوش و حلق بینی بیمارستانطالقانی، در ۶ ماه اول سال ۱۳۷۴ انتخاب شدهاند.از این تعداد افراد ۵۴ درصد مرد و بقیه زن هستند. محدوده سنس بین ۴ تا ۶۴ سال می باشد. جمعا ۵۲ گوش با ترشح مزمن بررسی شده است .مطالعه بدین صورت انجام گرفته که نخست بیمارانی که با شکایت پایدار و طولانی مدت ترشح گوش مراجعه می کردند مورد معاینه قرار می گرفتند در صورت اطمینان از پارگی پرده صماخ و وجود ترشح چرکی گوش میانی، از ترشحات آنها جهت کشت و آنتی بیوگرام تهیه می شد.همچنین مشخصات بیمار و شکایات، علائم کلینیکی و پاراکلینیکی وی در پرسشنامهای که به همین ترتیب داده شده بود ثبت میگردید. بیماران به مدت حداقل ۲ ماه و حداکثر ۲۰ سال ترشح از گوش را ذکر می کردند. بیشترین شکایاتی که بیماران را به نزد پزشک آورده بود شامل ترشح مزمن گوش و کاهش شنوایی بود.در کل ۵۶ میکروارگانیسم از کشت ترشحات بدست آمد که ۵۵ نمونه ارگانیسم هوازی و یک مورد ارگانیسم بی هوازی بودند. از میان ارگانیسم های هوازی شایع ترینشان به ترتیب شامل : پسودوموناآئروژینوزا ۳۴)درصد)، استافیلوکک اورئوس ۲۰)درصد)، پروتئوس ۹)درصد) بودند. رابطه خاصی بین سن و جنس و علائم این بیماران با نوع میکروارگانیسم یافت نگردید.