کلید واژه ها: خطبه های نهج البلاغه، آیات فرآن، امام علی (علیه السلام)، اشارات.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۱۴۵ - ۱۴۶؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث(گرایش نهج البلاغه)
زمان اعطا مدرک
۹۲/۹/۳۰
امتياز متن
۱۹/۲۵
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
امیر المؤمنان (علیه السلام) در سخنان و یا نوشته های خود، گاه به اقتباس و گاه به تضمین، از آیات قرآن بهره برده است. در بخشی از میراث حدیثی آن حضرت که در قالب نهج البلاغه در اختیار ماست؛ نه به اقتباس از آیات قرآن استفاده شد و نه به تضمین؛ بلکه تلمیح و اشاره به مضمونی از قرآنی است که ذهن آشنای با قرآن در می یابد که این سخن برگرفته از آیه یا آیاتی از قرآن کریم است. این تحقیق در محدوده خود؛ یعنی از خطبه 175 تا پایان خطبه ها تلاش کرده با تکیه بر معنای واژگان وشرح عبارات نهج البلاغه از یک سو ونیز معنا و تفسیر آیات قرآن کریم از سوی دیگر، این اشارات را کشف کرده؛ هم نوایی روح قرآن و نهج البلاغه را نشان دهد. که در نهایت روشن شد امام (علیه السلام) در محدوده یاد شده در 14 مورد با اقتباس ازقرآن کریم، تصریح می کند آنچه می گوید آیاتی از کلام الله است و در 26 مرد آیات را در ضمن کلام خویش به کار می برد بی آنکه به آیه بودن آن ها تصریح نماید و در بیش از 115 مورد در قالب تلمیح، به آیاتی از قرآن کریم اشاره دارد بی آنکه به جمله ای از قرآن کریم، تصریح و یا آن را در لابلای کلام خویش تضمین کند.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )