فطرت الهی از دیدگاه آیات و روایات اسلامی و مفسرین بزرگ شیعه (قدیم و معاصر)
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/سمیه شرفی جم
نام ساير پديدآوران
؛استاد مشاور: محمد پارچه باف دولتی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشکده علوم حدیث (شهرری)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۰
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۲۳۸ص
يادداشت کلی
متن يادداشت
کلیدواژه: فطرت، صبغه، حنیف، میثاق، عالم ذر
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص.۲۳۸ - ۲۳۴ ؛ همچنین بصورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
، علوم حدیث، گرایش کلام و عقاید
زمان اعطا مدرک
1390/08/25
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشکده علوم حدیث (شهرری)
امتياز متن
۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
عقیده شیعه در مورد فطرت الهی این است که فطرت بخشی از منطق خداشناسی دینی است که همراه با بخش های دیگر، مجموعا طریق اصیل خداشناسی را نشان می دهد .نکته حائز اهمیت در این بخش این است که خداوند رحمان بندگان خویش را در اصولی ترین بنیان اعتقادی رها نکرده و حوالت آنان را به معارف بشری واگذار نکرده بلکه از نخستین قدم خلقت انسان و حتی قبل از خلقت جسمانی انسان در چندین مرحله بنیانی ترین معارف را که اساس آن معرفت توحیدی می باشد بالعیان به او نمایانده و با این کار حجت را هم بر او تمام کرده است.در این پژوهش سعی شده تا دیدگاه قرآن و روایات رسیده از پیامبر و امامان شیعه در باب فطرت الهی بررسی شود و در نهایت نشان داده شود که این اصل اعتقادی در حداقل چهل آیه قرآن ریشه دارد و روایات فراوانی نشان دهنده تواتر معنوی آن هستند.همچنین با مراجعه به تفاسیر مهم شیعه، نصوص و شواهدی جمع آوری شده که بیانگر اعتقاد اکثر مفسران به این اصل اعتقادی است .ولی مع الاسف در مباحث رسمی و کلامی پیشینیان یا اصلا مطرح نشده ویا به طور جدی به آن پرداخته نشده است.در سال های اخیر نیز که برخی بدان پرداخته اند غالبا در میان ادله اثبات خدا به عنوان دلیلی ناکافی مطرح شده است .در این رساله پیوند میان فطرت توحیدی با عوالم پیشین به طور مبسوط با استناد به آیات و روایات مطرح گردیده، همین طور برای مقایسه با اندیشه های سایر مکاتب در روش کسب معرفت توحیدی به بیان روش فلسفه و عرفان پرداخته شده است و آرای برخی فیلسوفان معاصر پیرامون فطرت نقد و بررسی شده است.در پایان به برخی شبهات پیرامون فطرت توحیدی و نیز عوالم پیشین پاسخ داده شده است
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )