بررسی آراء تفسیری محی الدین ابن عربی در فصوص الحکم
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/نگارش محمد مسعود رهنمای منفرد
نام ساير پديدآوران
؛استاد مشاور: غلامرضا اعوانی، احمد بهشتی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشکده الهیات ومعارف اسلامی، دانشگاه تهران
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۰۲ ،۳۰۹ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
پایان نامه دکتری
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشکده الهیات ومعارف اسلامی، دانشگاه تهران
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
محدودیت مدارک ظاهری انسان برای شناخت حقایق نامحدود عالم هستی همواره مستمسکی برای تخطئه علم حصولی و مشوق اندیشمندان برای دستیابی به علم حضوری بوده است زیرا در این قسم از شناخت دیگر صورت عقلی حجابی در برابر شهود حقائق نمی باشد و سالک در وادی مکاشفه همچون ماهی در آب، خود را برای رها شدن از برکه های تنگ و پیوستن به اقیانوس بیکران هستی مطلق آزاد می بیند.عرفان عملی در تدارک مقدمات این اتصال بر آمده و عرفان نظری خود را متعهد به ارائه گزارش مشاهدات می داند؛ لکن از آنجا که می بایست میزان مطمئنی برای تشخیص صحت مکاشفات در اختیار داشت لذا عرفای نامدار مسلمان قرآن و سنت انبیاء عظام الهی را برای عرضه مکاشفات خود برگزیده اند.از طرفی پارهای از مسائل مکشوفه بصورت تاویل آیات وحی در متون عرفانی وارد شده است که نمونه بارز آن آخرین اثر عرفانی شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی موسوم به فصوص الحکم می باشد.در این تحقیق سعی گردیده با مراجعه به این اثر به کمک شروح موجود بویژه شرح خوارزمی(که برگردان فارسی شرح قیصری است)، آراء تفسیری و تاویلی استخراج و آن گاه با مراجعه به متون روائی و تفسیری خاصه و عامه میزان این تطابیق سنجیده شود.راه این تحقیق بر روی آیات مووله در دیگر آثار محیی الدین و نیز دیگر مجموعههای تفسیر عرفانی گشوده است.امید است که نتیجه این تطبیق ارزیابی دقیقتر روش تفسیر عرفانی و استفاده صحیحتر از آن در پرتو روشنگریهای کتاب آسمانی و سنت ترجمانان وحی باشد
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
عرفان -- متون قدیمی تا قرن۱۴
اصطلاح موضوعی
تصوف -- متون قدیمی تا قرن۱۴
اصطلاح موضوعی
تفاسیر عرفانی
اصطلاح موضوعی
فصوص الحکم
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )