عنوان

امیرمومنان امام علی (ع) و مقام قرآنی ایشان

کد کشور

IR

شماره

پ۲۴۳

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

کشور محل نشر

IR

عنوان اصلي

امیرمومنان امام علی (ع) و مقام قرآنی ایشان

نام عام مواد

[پایان‌نامه]

نام نخستين پديدآور

/نگارش ناصر سودانی

نام ساير پديدآوران

؛استاد مشاور: سید ابوالفضل میرمحمدی

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشکده الهیات ومعارف اسلامی، دانشگاه تهران

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۳۸۰

نام خاص و کميت اثر

چهارده، ۲۷۷ ص

متن يادداشت

چاپی

متن يادداشت

کتابنامه: ص.۲۷۷ - ۲۶۹ ؛ همچنین به صورت زیرنویس

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری

کسي که مدرک را اعطا کرده

، دانشکده الهیات ومعارف اسلامی، دانشگاه تهران

متن يادداشت

پیامبر اکرم(ص)در کنار دریافت وحی قرآنی و اهتمام فراوان در امر ابلاغ راستین و نگهبانی درست آن، به ساختن جامعه قرآنی و تربیت ایمان آوردگان می پرداخت. اما دربین کوشش های شبانه روزی، توجه خاصی نسبت به شخصیت ممتازی بکار می بستند که از عهده داری رسالتی سترگ و مسئولیتی عظیم در آینده به وسیله آن شخصیت منحصر به فرد حکایت می کرد.آری او کسی جز علی ابن ابی طالب(ع)نبود که پا به پای دریافت های وحیانی قرآن و آموزه‌های متعالی آن ،حضوری چشمگیر و پیوسته داشته است.آن یگانه سند جاودانه و کژی ناپذیر آسمانی بر دوش کشد و پیرامون محمد(ص)را در مسیری که آئین قرآن بدان رهنمون گشته قرار دهد. هیچ عرصه‌ای در دوران نزولی وحی را نمی یابیم که امام علی(ع)در آن حضوری تابناک و انگشت نما داشته باشد.گذشته از عرصه‌های جهد و دفاع از ساحت قدس قرآنی، در گزارش‌های تاریخی آشکارا می یابیم که امام(ع)از نخستین و کوشاترین کاتبان وحی، جامع ترین حافظان و آگاه ترین یاران پیامبر به اسباب نزول آیات قرآن می باشند.آیه‌ای نبوده‌است که پیامبر(ص)آن را بر علی(ع)املاء نکرده و فهم متعالی آن را برای ایشان تفسیر و تاویل نکرده باشند.عبارت((علی مع القران و القران مع علی لن یفترقا حتی یردا علی الحوض)گویا ترین سند پیوند علی با قرآن است.از سوی دیگر گشودن هزاران در از دروازه‌های علوم و تعبیر دروازه شهر علم، تنها به ایشان اختصاص یافته است.آنگونه که از شواهد مسلم تاریخی به دست آمده است، امام علی(ع)پس از رحلت پیامبر(ص)به امر ایشان مصحفی را فراهم ساختند که در آن تمام آموزه‌های اختصاصی رسول اکرم(ص)به نگارش درآمده و حقایق متعالی ماورای ظاهر الفاظ و نیز مصادیق راستین مفاهیم در آن گرد آمده است.در کنار کتابت و حفظ و نگارش قرآن، با تاسیس علم نحو به پاسداشت قرآن پرداخت و با آموزش قرائت به افراد مستعدی چون ابو عبدالرحمان سلمی، قرائت رایج و متداول امروزه را از طریق قرائت عاصم به روایت حفص به ما رسانید.در تقسیم بندی علوم قرآن، نخستین گام را برداشت و با انجام قضاء قرآنی فصل نوینی در علوم قرآن گشودند.این در کنار تجلی قرآن، بصورت مجسم و عینی در ابعاد تربیتی و اخلاقی و فکری است که نمونه هایی از آن در قالب نهج البلاغه که پاره‌ای از سخنان و دست نوشته‌های گهربار آن قرآن ناطق است بهترین مصداق تربیت قرآنی به جهانیان عرضه شده است.پایان نامه در پنج فصل به ترتیب زیر تنظیم گردیده است:در فصل اول، مستدلا ثابت گردید که پس از حضرت رسول اکرم(ص)در بین صحابه یگانه چراغ پر فروغ و مشعل فروزان دانش و حکمت علی بن ابی طالب است.در فصل دوم پس از کنکاش در مفهوم تاویل، برخورداری امیر مومنان(ع)از تاویل قرآن به اثبات رسیده است.فصل سوم، به تقسیم علوم قرآنی توسط حضرت امیر(ع)و آگاهی ایشان از اسباب نزول، ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه پرداخته است .در این فصل پاسخ حضرت به تعدادی از جستجوگران در متشابهات قرآنی ذکر شده است.فصل چهارم، موضوع نگارش وحی توسط حضرت امیر(ع)، جمع و تدوین قرآن در قالب مصحف ویژه، آموزش قرائت قرآن و بنیانگذاری علم نحو را مورد بررسی قرار داده است.در فصل پایانی، نمونه هایی از داوری های آن حضرت که بر پایه آیات قرآنی صورت پذیرفته ذکر شده است

اصطلاح موضوعی

علی بن ابی‌طالب (ع)، امام اول، ۲۳ قبل ازهجرت -۴۰ ق. -- جنبه‌های قرآنی

مستند نام اشخاص تاييد نشده

سودانی، ناصر

مستند نام اشخاص تاييد نشده

حجتی، محمدباقر، ۱۳۱۱-، استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

میرمحمدی، ابوالفضل، استاد مشاور

کشور

ایران

سازمان

کتابخانه دانشگاه علوم و قرآن حدیث

شماره بازیابی

P،/۲۴۳،پایان‌نامه

شماره فيلد فرمت مبدا

محل نگهداری: ۱-۱

وضعیت فهرست نویسی

نمایه‌سازی قبلی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

پیشوند ISBD اعمال شده است

1

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y

تكميل شده

Y