عنوان

اجازه حدیث: تاریخ، تطور و نقش آن در نشر حدیث و پالایش آن

کد کشور

IR

شماره

پ۲۰۸

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

کشور محل نشر

IR

عنوان اصلي

اجازه حدیث: تاریخ، تطور و نقش آن در نشر حدیث و پالایش آن

نام عام مواد

[پایان‌نامه]

نام نخستين پديدآور

/محمد رضا شهبازی

نام ساير پديدآوران

؛استاد مشاور: محمد کاظم رحمان‌ستایش

نام ناشر، پخش کننده و غيره

دانشکده علوم حدیث (شهرری)

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۳۸۶

نام خاص و کميت اثر

ح، ۳۳۷ ص

متن يادداشت

چاپی

متن يادداشت

کتابنامه: ص.۳۳۴ - ۳۰۴ ؛ همچنین به صورت زیرنویس

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

کسي که مدرک را اعطا کرده

، دانشکده علوم حدیث (شهرری)

متن يادداشت

حدیث پس از قرآن کریم دومین منبع شرعی و آموزه های اخلاقی است .کلام معصومین(ع)با توجه به عصمت حجیتشان از اهمیت خاصی برخوردار است .مسلمانان با توجه به این اهمیت، در آغاز در جهت حفظ کلام معصوم، نقل آن و عمل به آن اهتمام ورزیدند .در دوره حضور معصومان(ع)، مسلمانان کلام ایشان را مستقیما دریافت و نقل می کردند و در برخی موارد نیز حدیث را با یک یا چند واسطه دریافت می کردند.اما پس از دوره حضور، تنها راه دستیابی به کلام معصوم، شنیدن احادیث از راویان حدیث بود.با توجه به زیاد شدن واسطه‌ها و راهیابی احادیث دروغ به مجموعه روایات و برخی مشکلات طبیعی، مسلمانان بر آن شدند تا از راستگو بودن راویان و وثاقت آنان مطمئن شوند و برای جلوگیری از ورود دیگر مطالب به حوزه احادیث و حفظ و صیانت آن، قوانین و قواعدی را بنیان نهند و راههای متعددی را برای نقل حدیث وضع کنند.اجازه یکی از راههایی است که مسلمانان برای نقل حدیث برگزیدند.اجازه کلامی است که از سوی اجازه دهنده صادر می شود و بر اساس آن اذن روایت کردن روایات خویش را، بعد از اطلاع دادن از مرویاتش صادر می کند.اجازه تقسیمات گوناگون دارد؛ با توجه به اجازه دهنده به معین، نا معین، مجهول، معدوم، طفل، مجنون، کافر و معلق و مشروط تقسیم می شود.با توجه به چیزی که به آن اجازه داده می شود به معین، نا معین، مجهول، تحمل نشده و مجاز تقسیم می شود.برخی اجازات، شفاهی و برخی کتبی است .اجازات کتبی از نظر اندازه و حجم مطالب، به مختصره، متوسطه و کبیره تقسیم می شود.نخستین اجازه را به لحاظ تاریخی، اجازه سلیم بن قیس هلالی برای ابان بن ابی عیاش درباره نقل کتاب سلیم دانسته‌اند.پس از آن اجازه گرفتن و اجازه دادن اجازه متداول شد و در قرن سوم و چهارم به اوج خود رسید.تا قرن چهارم بیشتر اجازات به صورت شفاهی بوده است‌؛ ولی پس از آن بیشتر به صورت کتبی صادر شده است.هر چند امروزه نیز اجازه صادر می شود، ولی اهمیت و جایگاه خود را از دست داده است.بسیاری از عالمان و محدثان صدور اجازه را پس از تدوین احادیث در کتب و مصنفات، برای تیمن و تبرک می دانند؛ ولی برخی دیگر آن را، حتی در دوران ما، لازم و ضروری می شمارند .اجازات فواید زیادی دارد.از این جمله می توان به اتصال اسناد به احادیث معصومان(ع)و ذکر حدیث با سند، ارائه فهرست آثار و تالیفات عالمان و مشایخ، ارائه اطلاعاتی درباره تراجم و شرح حال ایشان، انتساب کتاب به مولف، مشخص کردن رواج کتابها در دوره های مختلف و ...اشاره کرد

اصطلاح موضوعی

حدیث -- اجازه‌ها

اصطلاح موضوعی

حدیث -- تاریخ و نقد

مستند نام اشخاص تاييد نشده

شهبازی، محمد رضا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

مهدوی‌راد، محمدعلی، ۱۳۳۴-، استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

رحمان‌ستایش، محمد کاظم، ۱۳۴۴-، استاد مشاور

کشور

ایران

سازمان

کتابخانه دانشگاه علوم و قرآن حدیث

شماره بازیابی

P،/۲۰۸،پایان‌نامه

شماره فيلد فرمت مبدا

محل نگهداری: ۱-۱

وضعیت فهرست نویسی

نمایه‌سازی قبلی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

پیشوند ISBD اعمال شده است

1

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y

تكميل شده

Y