/ از: نصیرالدین محمد بن عبدالکریم انصاری استرآبادی ( قرن ۱۰ق)
وضعیت نشر و پخش و غیره
تاریخ نشرو بخش و غیره
، قرن ۱۱ ق.
مشخصات ظاهری
ابعاد
؛ ۱۲* ۵/ ۲۰ سم. ۷۸۱ ص. ۱۷ س.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
و علیک الاعتماد فی التقسیم یا کریم - زواهر جواهر حمد و سپاسی... .
متن يادداشت
... علیه توکلت و علیه انیب.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
تحریری خوانا. عناوین را به همان خط به سرخی نوشته و گاهی سفید گذاشته اند.
متن يادداشت
شکری اصفهانی. اهار مهره دار معمول قرن ۱۱ ق.
متن يادداشت
میشن خرمایی بی مقوا.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست، مجلد چهارم، صفحه ۲۸۵۲- ۲۸۵۳.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
اصل کتاب مکارم الاخلاق از مولفات معروف و رایج رضی الدین ابو نصر حسن بن ابو علی فضل بن امین الدین حسین طبرسی است که از مشایخ معروف شیعه بوده و کتاب جامع الاخبار و کتاب المشکوه را به او نسبت دارده اند ( مولف مکارم الاخلاق ابونصر حسن پسر فضل امین الدین، ابوعلی ( صاحب مجمع البیان ) است و نسبت تالیف جامع الاخبار بدو مورد تردید است. ( صاحب ذریعه در این باب تحقق جامعی کرده اند. ذریعه ج ۵ ص ۳۳ ) اما کتاب «مشکوه» که ذیل بر مکارم الاخلاق است تالیف ابونصر مولف مکارم الاخلاق نیست بلکه تالف فرزند او (و سبط ابو علی صاحب مجمع البیان است). در کتابخانه مجلس نسخه ای از «مشکوه» موجود است و مولف در دیباچه نام و نسب خود را صریحا یاد کرده کرده است و گوید «مشکوه» را در تکمیل «مکارم» پدرش نوشته است. نک: الکنی و الالقاب، طبرسی، کشف الحجب و الاستار، ص ۵۲۳ و ۱۵۰. کنتوری در ص ۵۴۸ از مولفات مکارم الاخلاق بدین گونه یاد کرده: ابونصر حسن بن فضل بن مولانا امین الدین. مسلما از باب سهو القلم است. (عبدالحسین حائری) (فهرست کتابخانه مجلس، ج ۷، چاپ اول ص ۶۲۶). و نام او را در بعضی موارد به خطا حسین نوشته اند و چون در برخی از ماخذ « رضی الدین شیخ ابوعلی طبرسی » نوشته شده کس دیگری پنداشته اند و حال ان که رضی الدین لقب همین ابونصر حسن و ابوعلی کنیه پدرش فضل بن حسین بوده است. در باب نسبت او معمولا اشتباه می کنند و کلمه طبرسی را به فتح اول و دوم و سکون سوم می خوانند و می پندارند که مخفف کلمه « طبرستانی» است و حال ان که هیچ جا نظیر ندارد که طبرستان را به طبری یا نظیر ان مخفف می کنند و این کلمه را به فتح اول و سکون دوم و کسر سوم باید خواند و املای دیگر از نام قصبه ای است که امروز به نام « تفرش» معروف است و از توابع سلطان اباد (اراک) به شمار می رود. مترجم کتاب، خود در اغاز نسخه هایی که تمام است تصریح می کند که نصیر الدین محمد بن عبد الکریم انصاری استرابادی نام داشته و این کتاب را برای شاه طهماسب اول ترجمه کرده است. کاتب اسن نسخه، خطبه و مقدمه کتاب را تمام ننوشته و قسمتی از ان را حذف کرده و در پایان نسخه رقم کرده است: « تمام شد به عون عنایت الهی سنه (۱۰۳۲)».