نصایح و اندرزهای خواجه نظامالملک (وزیر ملک شاه و صاحب سیاست نامه) و پارهای از سرگذشت او را کسی در ح ق ۸ق. در این کتاب در یک مقدمه و دو فصل گرد آورده و آنرا وصایای خواجه نظامالملک یا دستور الوزاره نام داده، و برخی اشتباها آنرا تالیف خواجه نظامالملک دانستهاند، در برخی از نسخ نیز (نسخه شماره دانشگاه) به عبدالوهاب امامی منسوب گشته. غیاثالدین خواند میر، در دستور الوزراء خود از این کتاب با نام رساله وصایای خواجه نظامالملک یادکرده است.در کتابخانه مجلس، سپهسالار و نیز کتابخانههای بادلیان، برلین، انجمن آسایی بنگال نسخههایی از این کتاب موجود و کهنهترین آنها نسخه بادلیان مورخ ۹۴۹ق. است (نسخه حاضر نیز پس از بادلیان، کهنهترین است).