عنوان

هدایه المسترشدین

شماره

۱۰-۲۲۹۳۸

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

عربی

عنوان اصلي

هدایه المسترشدین

نام عام مواد

[نسخه خطی]

نام نخستين پديدآور

/ از: محمد بن محمد زمان کاشانی ( -پس از 1171ق)

نام ناشر، پخش کننده و غيره

: محمد حسین بن محمد علی خوراسکانی.

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۱۷۲ق

نام خاص و کميت اثر

۱۷ پ- ۳۲ پ.

ابعاد

؛ وزیری.۵/۱۵*۵/۲۵ سم.۲۲۵ گ.۲۱س.

آغاز، انجام، انجامه

1

آغاز، انجام، انجامه

2

متن يادداشت

بسمله، الله اکبر من ان یوصف بالاین و الحیث و المکان و الصلوه و السلام علی الهداه الی ارکان الایمان ثم ان بعض من وقع فی عصرنا هذا الذی شاع الجهل فیه و ذاع و اندرس الحق و انطمس الدین و ضاع ممن یقع فی العلماء الاعلام و ینقم من کلام الافاضل العظام حیث لایقدر ان یحوم حوله و لا یستطیع ان یدرک منه المرام یترفع بذلک عند الهمج...حتی قطع بان الله جل سلطانه اینا لا کالا یونا تخذ خلاف القوم شعاره...

متن يادداشت

...و اذ قد وفقنا فصد عنا بما امرنا به من هدایه المسترشدین و تخطئه المبلکفین...و قد صادف فراغ افقر المربوبین...محمد بن محمد زمان...حتی ینفی عن هذا الدین تحریف الغالین...حشرهم فی زمره المتقین فی بعض شهور السادسته بعد الستین من الثانیه بعد الف سنین من مهاجره اشرف المرسلین علیه و آله الصلوه و السلم ابد الابدین و دهر الداهرین.

متن يادداشت

مولف از دانشمندان نیمه دوم قرن ۱۲ق بوده و شاگرد سید محمد حسین خاتون آبادی مولف خلق الافعال و رساله توحید ش ۱۶/۱۸۲۵ و ۱۷/۱۸۲۵ است.

مشخصات ظاهری

نوع خط:

مشخصات ظاهری

نوع کاغذ:

مشخصات ظاهری

تزئینات جلد:

متن يادداشت

نسخ زیبا.

متن يادداشت

سمرقندی شکری رنگ.

متن يادداشت

تیماجی ضربی قرمز سیر که یک ترنج در میان گوشه روی آن کوبیده‌اند.

خصوصیات نسخه موجود

1

متن يادداشت

نسخه در زمان زندگی مولف مرآه الازمان نوشته شده و همه از مولفات او است و حاشیه‌هایی از مولف با نشان «منه دام ظله» و یا «منه زید عزه» دارد.در پایان آن نشان «م ت ق ره» دیده می‌شود.

يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع

ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۶۸۳-۲۶۸۴.

يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع

نک: ذریعه، ۵/۳۱۳.

متن يادداشت

در نفی حیز و مکان از حق تعالی.از دیباچه فهمیده می‌شود که یکی از معاصران مولف مدعی شده است که اسناد حیز و مکان را به خدا در برخی از آثار از آیات و اخبار نمی‌توان از مجاز دانست بلکه باید حمل بر حقیقت کرد و گفت خدا را نیز مکانی هست اما نه همچون مکان موجودات جسمانی، و نسبت حق به حیز خود نه هم چون نسبت اجسام است به حیزهای خود و این سخن را از آیه استوا و نظائر آن به دیگر آیات و اخباری که از سمع و بصر و ید خداوند یاد کرده‌اند کشانیده. در برخی عبارات معاصر مزبور که مولف نقل کرده، چنین آمده است که مکان خداوند مرتبه ظهور ذات اوست لذلته بذاته.و مولف در پاسخ او می‌گوید، لغت مکان هیچ گاه بدین معنی بکار نرفته و اگر اصلاحی خاص از مدعی است نیز، وضع این اصطلاح نارواست و جسارت در دین است و در حقیقت با سخن مجسمه (که نجاست آنان مورد اختلاف بین علمای شیعه است) تفاوتی ندارد.کاشانی در سراسر رساله از سخنان علمای بزرگ و فلاسفه متکلمین.خاصه از میرداماد و دیگر معاصران و نیز خطب و اخبار و آثار، بر بطلان اسناد حیز بحق به جمیع وجوه شاهدها آورده است.

عنوان

صیغ النکاح

پديدآور

/ محمد بن حاج محمد زمان کاشانی

شناسگر رکورد کتابشناختي

۱۰۳۸۸۱۹

شماره رده

کشور

ایران

سازمان

کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی

تاريخ عمليات

20121018

نوع ماده

MF

کد کاربرگه

87856

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y