؛ رحلی. ۲۱*۳۴ سم. ۶۰۶ص. (بدون احتساب سه صفحه آغاز نسخه) ۲۵س.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
الرساله الکریه تالیف اقل الانام محمد المشتهر ببهاالدین العاملی بخطه فی الاصل نحمدک یا من ملاء حیاض قلوبنا بماء ولاء النبی و الال و نشکرک یا من طهر نفوسنا عن الانغماس فی عدوان ... .
متن يادداشت
... هذا ما لم تتنبه بوائق الزمان و غفلت عنه عوائق الدهر الخوان تمت الرساله الکریه علی ید مولفها ... سنه ۹۸۳ بمحروسه قزوین حرسها الله الی یوم الدین بمحمد و آله الطاهرین نقلت من خط قدس سره فی ۱۹ جمادی الثانیه ۱۰۷۹.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
تاریخ کتابت: ۱۰۷۹ق (در ص ۲۹۰، ۲۹۵، ۲۹۹، ۳۱۶، ۳۲۰، ۲۹۳، ۳۳۳)، ۱۰۸۱ق. (در ص ۳۴۷، ۳۵۵، ۳۶۳، ۳۶۵) ۱۲۸۱ق. (در ص ۳۵۰)٬ ۱۱۸۱ (در ص ۲۵۶)٬ ۱۲۰۵ (ص ۱۵)٬ ۱۰۸۰ (۵۴۰، ۵۵۵) ثبت شده است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نسخ.
متن يادداشت
عناوین با جوهر قرمز و متن کتاب با جوهر مشکی است.
متن يادداشت
فرنگی سفید.
متن يادداشت
تیماجی قرمز ضربی که در وسط آن ترنجی کوبیدهاند.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
دفتری است نونویس که همه رسالههای آن با خط یک کاتب و بسیار پاکیزه نوشته شده است.
متن يادداشت
در آغاز نسخه روی ۳ صفحه فهرست رسالههای موجود در نسخه با جدولهایی به خط قرمز نوشته شده و شماره رسالهها را تا ۱۴۰ نشان داده ولی با مراجعه معلوم میگردد از این تعداد تنها بخشی رساله و بقیه فقراتی است برگزیده از کتب و رسائل دانشمندان و یا کتب احادیث و تفاسیر از جمله متفرقاتی در صفحات ۵۸۷-۵۷۸-۵۵۵ و ۵۴۰.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۴۰۰.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: سپهسالار ۱/ ۵۰۲؛ ذریعه ۱۷/۲۸۸؛ مشار عربی ۱۷۱. سرگذشت بهائی از سعید نفیسی ۱۶۵.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
وی این رساله را به نام شاه طهماسب نوشته و در تهران به ضمیمه مشرق الشمسین به چاپ رسیده است. شیخ بهائی رسالهای نیز به فارسی در کر دارد که به نام شاه خدابنده صفوی کرده و تحفه نام دادهمرحوم نفیسی در سرگذشت بهائی به تعدد این رسالهها توجه نیافته و دچار اشکال گشته.