الحمد لمن تفرد و تعالی ان یوحد و الصلوه علی من هدانا کلمه التوحید و ارشدنا الی ما قصر عنه التعدید. و بعد فهذه مباحث متعلقه بکلمه التوحید مورده علی وجه فیه اشاره الی المنقول و المعقول و الی ما علیه ارباب المکاشفه فی الاصول.
متن يادداشت
و لا یحولنا مع امورنا و اوقلنا فی زمره الموحدین و لا یجعلنا فی سلک الغاوین و الحمدلله اولا و آخرا و الصلوه علی خیر من نبیه محمد و آله و من تمسک اخلاصا بجنابه. تمت الرساله.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
رکابه نویسی:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نستعلیق به جز ۳ رساله که خطشان نسخ است.
متن يادداشت
عناوین و نشانیها شنگرف.
متن يادداشت
دارد.
متن يادداشت
نخودی آهار مهره.
متن يادداشت
تیماج مشکی ضربی با ترنج و سر ترنج که روی آن روغن کشیده شده است، درون ترنج و سر ترنجها زرین بوده اما به مرور زمان درخشش خود را از دست داده است. عطف سرخ. قطر: ۲/۲.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
2
خصوصیات نسخه موجود
2
خصوصیات نسخه موجود
3
متن يادداشت
بعضی از رسالههای مجموعه تصحیح شده است.
متن يادداشت
رسالههای کیفیه سریان نور الحق بلاغ مقابله دارد.
متن يادداشت
در آغاز ۳ صفحه فهرست مطالب مجموعه از دارنده پیشین نسخه باستانیراد.
متن يادداشت
جزوها ۸ برگی.
متن يادداشت
در حاشیه دو فرهنگ لغت مجموعه ابیات و شواهد فراوانی نوشته شده.
متن يادداشت
سه نقطه شک در حاشیه بعضی از صفحات مانند ۴۲ و ۴۴ و ۴۹ و ۱۲۸ و ۱۲۹ و ۱۳۶.
متن يادداشت
ص ۵۲ - ۷۰ با حاشیهنویسی به امضای «منه».
متن يادداشت
نشان صحاف به صورت خط مورب کوچک و مشکی رنگ در گوشه بالای سمت راست و گوشه پایین سمت چپ ورق وسط هر جزو.
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
3
تملک و سجع مهر
1
متن يادداشت
نقش مهرهای زیر در برگهای مختلف:
متن يادداشت
مهر بیضوی «محمدجعفر ۱۳» (ص ۴ و ۳۰۷).
متن يادداشت
مهر بیضوی: «پیرو آل عبا عاقبتش محمود است» (ص ۷۰ و ۱۱۹).
متن يادداشت
مهر بیضوی: «المتمسک بربه الغنی الودود کلیب عتبه ال النبی محمود ۱۰۶۰» (ص ۸۸، نقش این مهر در ص ۵۲ سیاه شده است).
متن يادداشت
خریداری از حسینعلی باستانیراد در آذر ۱۳۴۸ش.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: ذریعه، ۴/ ۵۱۵ - ۵۱۶ (با نام التهلیلیه و ناشناخته) و ۱۴/ ۴۱ (شرح کلمه التوحید از شمسالدین استرآبادی)؛ حقوق تهران، ۳۸۲؛ آستان قدس، ۴/ ۴۲۰ - ۴۲۱؛ دانشگاه تهران، ۸/ ۵۳۷.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۳۲۰.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دارای ۵ بحث:
متن يادداشت
البحث الاول: فیما ذهب الیه بعض من اهل المنقول من انه لابد فیها من تقدیر الخبر.
متن يادداشت
البحث الثانی: متعلق لما ذهب الیه بعض الاخر من عدم الاضمار.
متن يادداشت
البحث الثالث: فی ان نفی الجنس نفسه هل له معنی ام لا.
متن يادداشت
البحث الرابع: هو انه اذا کانت هذه الکلمه لنفی الجنس و...
متن يادداشت
البحث الخامس: فی ان هذه الکلمه الطیبه هل یحتمل التوحید ام لا.
متن يادداشت
این کتاب در بیشتر منابع و فهرستها به صورت ناشناخته معرفی شده است. از جمله نسخههای ش ۱۶۳۵ (مجلس، ۴/ ۳۳۶ - ۳۳۷)، ۷/ ۴۵۶۶ (۱۲/ ۲۶۱) و ۲۹/ ۴۹۵۴ (۱۴/ ۲۴۴ - ۲۴۵) کتابخانه مجلس و دیگر کتابخانهها مانند عکسی مرکز احیاء، ۴/ ۸۶؛ مدرسه صدر بابل، ۱۱۵؛ آستان قدس، ۱۱/ ۵۸۹ - ۵۹۰؛ فاضل خوانساری، ۱/ ۲۰۹ و موید قم، ۲/ ۵۵ - ۵۶.
متن يادداشت
در چاپ جدید جلد چهارم فهرست مجلس، ۸۳ - ۸۴ آن را به فخر رازی منسوب کردهاند که صحیح نیست و نشان میدهد فهرستنگار این رساله را با رساله پیشین آن مجموعه اشتباه کرده است. در ملی تهران، ۲/ ۳۲۱ - ۳۲۳ نسخهای از این کتاب مورخ رجب ۹۶۳ق با نام رساله فی کلمه التوحید از مجدالدین اصفهانی دانسته شده است. از انجامی که مولف فهرست نقل کرده بر میآید این شخص کاتب نسخه باشد. نسخه دیگری از این کتاب در ادبیات مشهد، ۱۹۲ به جلال دوانی منتسب شده ولی نسخه دومی در ۲۰۹ همان فهرست بدون نام مولف معرفی شده است.
متن يادداشت
نسخه ش ۱/ ۱۰۱۸۸ هم که در مجلس، ۳۲/ ۲۲۵ معرفی شده آغازش مطابق این رساله و انجامش مطابق با رساله تهلیلیه فخر رازی است. پس از رویت نسخه مشخص شد ص ۲ - ۶ رساله شمسالدین استرآبادی و ص ۷ - ۱۲ تهلیلیه فخر رازی است اما به دلیل آن که در این بین یک برگ نسخه (شامل آغاز و انجام این دو رساله) افتاده تمایز و تشخیص آنها دشوار شده است.