مولف این تذکره که خصوصیات آن بیان میگردد از خود نامی نبرده، ولی از مندرجات ص ۲۰۹ که گوید: «قریهای در جوار امام زاده بود او را تعدیل میکردم» و نیز در همین صفحه گوید: «سالی که بنده مامور به تعدیل نهاوند بودم» معلوم میشود که مقام تعدیل مالیات یا ممیزی داشته و چنانکه از مطلب مندرجه در ص ۱۸۴ معلوم میشود در سال ۱۲۵۰ق. در تبریز بوده و از ص ۱۱۴ به دست میآید که در ۱۲۶۲ق. در تهران توقف داشته و در ص ۱۱۷ تذکر داده که در ۱۲۹۹ق. موسی خان متخلص به سرهنگ را دیدار کرده و از او اشعاری نقل نموده است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
فرنگی.
متن يادداشت
تیماجی.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۳۵-۱۴۳۹.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
این تذکره شامل اسامی و شرح حال مختصری از شعرای معاصر مولف است. پس از نام اخگر پسر آذر و چند بیت از او مطالبی متفرقه از قبیل ترجمه رساله الطیر شیخ ابوعلی سینا (ص ۱۲۸-۱۳۷) و انشایی بینقطه و مراسلاتی نگاشته شده و پس از آن باز نام چند نفر و آثاری از آنها را ذکر و در آخر زیر عنوان: مولف این اوراق آثار نظمی و نثری از خود آورده و غرائبی که در مسافرتهای خود دیده نقل نموده، این تذکره در ح ۲۵۰۰ بیت است.
متن يادداشت
[در اینجا فهرست اسامی کسانی که اثری از آنان در تذکره ممیز آورده شده: فتحعلی شاه قاجار، دولت = محمدعلی میرزا، خسروی محمدعلی میرزا، شوکت = محمدتقی میرزا، عادل علی شاه = ظل السلطان، ساغر = علی نقی میرزا، شاپور = شیخ علی میرزا، دارا = عبدالله میرزا، امام وردی میرزا، محمود، همایون میرزا (مدتی تخلص حشمت داشت)، خاور = حیدرقلی میرزا، بیضا = الله وردی میرزا، جهان، احمد، حشمت = محمدحسین میرزا، سرور = طهماسب میرزا، امام قلی میرزا، ضیا = نظرعلی میرزا، طغرل = ابراهیم خان، عزت = سلیمان خان قاجار، مریخ، حاجب = الله یارخان، صبا، ابراهیم مستوفی تبریزی (بی تخلص) اشرف (آقا علی اشرف از طروج آذربایجان)، اشراق = محمد بروجردی = امید = ابوالحسن خان نهاوندی کتابدار محمود میرزا، بینوا = میرزا داود مشهدی، باقی = سید عبدالباقی اصفهانی، بنده = محمدرضی تبریزی، بیدل = محمدرحیم طبیب، بسمل چاکر = حسین قلی خان از خمسه، همایی = فتحعلی بیک، حسرت = محمدتقی از مراغه، ملا حسن معلم از نهاوند، میرزا حسین پسر میرزا کاظم مستوفی، ملا حسین از ساری، میرزا حسین از کوزه کنان، خاور = محمودخان دنبلی، خاوری = میرزا فضل الله، راوی گروسی، سرشار = نجف قلی خان از اولاد صفویه، سپهر میرزا تقی از کاشان، سحاب، سخا = محمد زمان خان پسر محمدحسین صدر اصفهانی، شحنه = محمدمهدی خان، شفا = رضا تبریزی، صاحب علی آبادی، صبور = میرزا احمد صفائی = ملا احمد نراقی، صدرا پسر شفا، طوطی = ابوالفتح خان، طایر = محمدحسن شیرازی، طرب = میرزا یوسف، عشرت فراهانی (سید مهدی ملک الکتاب)، میرزا عیسی قائم مقام، عزیز = یوسف بیک لاهیجانی، فرخ = محمدحسن خان پسر علی مراد زند، فکرت = سید نعمه الله معلم ظل السلطان، قابل = حسین علی ایروانی، کوثر همدانی، کوکب = میرزا عبدالعلی، مایل = محمدعلی شیرازی آشتیانی الاصل، مجمر از زواره، منصور = محمدرضا طبیب از اصفهان، محروم = حسین علی افشار، مونس = میرزا محمدرضا ازبار فروش، نشاط، فرخ مازندرانی معلم الله وردی میرزا، عشاق = میرزا سید محمد بروجردی = لنگ، ملا آذر کامی یهودی بروجردی، میرزا احمد مجتهد تبریزی پسر میرزا لطف علی، مستوفی، خاور = محمدتقی میرزا از اولاد شاهرخ افشار، اشعر = میرزا عبدالوهاب از اصفهان، نسیم = حسن ملا باشی، میرزا محمد منشی خلخالی، عندلیب میرزا = محمدحسین پسر سیدعلی شیرازی، آقا سیدعلی طهرانی شب آهنگ، مدهوش = حاج محمدصادق گلپایگانی، شیخ علی نقی کمرهای، ادیب محمدجعفر از فارس، حاجب = محمدجواد شیرازی بزرگ شده در هند پسر حاج عبدالرزاق، سرهنگ = موسی خان، قدسی شاگرد مدهوش، حیران = میرزا ابوالقاسم خمینی شاگرد مدهوش، عباس قلی آقا (مولف میگوید به زبان روسی آشنایی داشته و بعضی از تالیفاتش به آن زبان است و از جمله تالیفات اوست: تاریخ گلستان ارم و میگوید در ۱۳۴۵ق. در گرجستان قرآنی به دست آورد که ۲۹ جزء آن به خط امیرالمومنین علی (ع) و یک جزء به خط حضرت رضا (ع) است)، مریض = میرزا محرم قرهباغی، نظام یزدی، نوای = ملاعلی، ملاحسین لایق شوشتری و اخگر پسر آذر بیگدلی.