هر شکر شکر که قنادیان زبان در قنادخانه دهان سجاده نشینان و صوامع افلاک و سکان خطه خاک میریزند و هر لباس سپاس که تاجران بوادی فطرت از شهرستان عدم به دارالحریر ادا میرسانند تسلیم خازنان بارگاه کبریا... و هر جواهر درود... نثار صدف آن در یتیم و آن دری برج و انک لعلی خلق عظیم... و از روح پر فتوح آن مفتاح ابواب سعادت... به ارواح و اشباح اهل بیت بزرگوار و یاران نامدارش... چنین گوید تراب اقدام کلاب سگک خویدمی خدام اهل قرآن حسین بن عثمان...
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
از مولف این شرح چند کتاب دیگر میشناسیم همه به فارسی و درباره قرآن: یکی منهاج النشر که در باب نخستین آن، سند خویش را از طریق استاد خود ابن الجزری به قراء عشره به تفصیل آورده است. (نسخه ش ۲۳۰/۱ خویی و ش ۸۲۲ در این کتابخانه) و دیگر کتابی در تجوید (نسخه ش ۵۹/۷ کتابخانه لغتنامه دهخدا) و دیگر کتاب کنز اللطائف فیما یحتاج الیه فی تصحیح المصاحف (نسخه مورخ ۸۴۴ق. در نجف بوده و آقا سید محمد جزائری مالک پیشین نسخه حاضر در یادداشت خویش بر یک برگ اضافی در اول نسخه از آن یاد کردهاند. و نیز نسخههایی در دارالکتب قاهره و عارف حکمت مدینه و خوانساری نجف وجود دارد) و دیگر کتاب ایضاح المعانی فی شرح حرز الامانی که در فصل سوم آن از نام خود و استادش ابن الجزری یاد میکند. (نسخه دانشگاه ش ۴۸۷۲ و دو نسخه دیگر در آنجا و ایجاز المعانی (استوری، ۳۹/۱). یکی دیگر از تالیفات او شرح کتاب الوقف سجاوندی است (که در فهرست رامپور ج۱، چاپ ۱۹۶۰) از آن یاد شده است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نستعلیق.
متن يادداشت
ضخیم شکری آهار مهره.
متن يادداشت
مقوا با روکش گالینگور قرمز و عطف گوشه میشن مشکی.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۳۶۴-۱۳۶۶.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
بر قصیده رائیه شاطبی به نام عقیله اتراب القصائد که به گفته این شارح نظم کتاب المقنع ابو عمرو دانی است در رسم الخط قرآن. حسین بن عثمان شاگرد شمس الدین محمد بن محمد بن محمد جزری (مولف النشر فی القراآت العشر) است (در تالیف دیگرش به نام منهاج النشر به این نکته تصریح دارد) و در این کتاب از دیگر شروح قصیده رائیه شاطبی که پیش از او تالیف شده و همه به عربی است (شرح سخاوی و موصلی و ابن جباره و جعفری و کرمانی و ابن الفقیه) یاد میکند. پیش از آغاز شرح قصیده، مقدمهای است دارای سه فصل ۱. در بیان تحریض بر کتابت و فوائد آن ۲. در بیان آنکه واضع کتابت و عربیت که بوده و در لطیفهای چند دیگر ۳. در بیان اصطلاحی چند که ناظم در این قصیده نهاده و امام جعبری به امتحان و استقراء آنها را از نظم استنباط کرده. در شرح هر بیت نخست سخن ابو عمرو دانی را در مقنع کاملا نقل و نیز از برخی از مولفان و کتابهائی که در مقنع آمده و یا نیامده و برخی از شارحان عقیله یاد میکند از آن جمله: هجاء المصاحف محمد بن عیسی، ابن الانباری، ابوجعفر خزاز، هجاء السنه غازی بن قیس اندلسی، خلف بن ابراهیم، کتاب علم اللطائف فی هجاء المصاحف (لطائف الهجاء) ابن المقسم نحوی، کتاب التنزیل شیخ ابو داود (شاگرد ابو عمرو دانی)، کتاب الرسم ابن مهران، شیخ ابوالفضل اصفهانی، یحیی ذماری، اللطائف فی رسم المصاحف ابوالعلاء همدانی، اهوازی، کتاب فی الفوائد تالیف ابو عبید، یحیی بن آدم (راوی از ابوبکر عیاشی)، ابوالبر هشم، نصیر، ابونهیک، ابوالسماک، ابن ذراء، کتاب سعیدی، منظومه ابن عمران، قصیده مصباح از آن احمد بن دله الواسطی و منظومه روضه الطرائف فی رسم المصاحف از آن شیخ جعبری، ابوجعفر نخاس، نشر القرائات جزری (استاد او که از شیوه عبارات پیداست در زمان تالیف این شرح زنده بوده است). مولف این شرح شیوه خویش در تالیفات آن را چنین بیان میدارد: «مصلحت چنان دانست که از اول قصیده تا باب الاثبات و الحذف... هر بیت را مینویسد و متعرض بیان لغات و اعراب و دقائق عربیه هر یکی جداگانه نشود از آن جهت که هرکس عربیت دارد خود احتیاج ندارد... لیکن... بیت اول قصیده را... شمهای... از لغات و اعراب و غیره بیان خواهد کرد... و التزام نمود که از باب الاثبات و الحذف تا آخر ابواب قصیده، در شرح هر بیتی اولا سخن امام ائمه ابو عمرو دانی از کتاب مقنع روایت کند... و روایتی که در مقنع باشد و در نظم نباشد یا در کتابی دیگر دیده میگوید».