پشت برگ اول یادداشتی است حاکی از اینکه بهاءالدوله این جنگ را برای کتابخانه خود گردآوری کرده. در وسط دفتر برگهای سفید به تکرار دیده میشود و همچنین در پایان دفتر پنج برگ سفید و اضافی است (که در شماره گذاری صفحات به حساب نیامده).
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
3
متن يادداشت
در زیر یادداشت مهری چهارگوش و بزرگ است که نقش آنها «بهاءالدوله» است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۳۲۹.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
لامیه العجم قصیدهای است با قافیه لام از فخر الکتاب مویدالدین ابواسماعیل حسین بن علی اصفهانی طغرائی ( -۵۱۳ق.).
متن يادداشت
لامیه طغرائی نیز شرح بسیار دارد و شرح حاضر، هیچیک از آنها ک نگارنده میشناخت مطابقت ندارد.
متن يادداشت
آغاز: اصاله الرآی صانتنی عن الحظل/ و حلیه الفضل زانتنی لدی العطل
متن يادداشت
رانی الاصیل یصوننی عن الاضطراب فی القول و العمل... .
متن يادداشت
انجام: قدر شحوک لامران فطنت له/ فاربا بنفسک ان ترعی مع الهمل
متن يادداشت
المعنی قدرموک و اهلوک لامر... حساده الذین یوثر و هلاکه... و یتربصون به الدوائر اعاذنا الله منها و قد قیل ما قل فقده جل تمت معانی هذه القصیده.
متن يادداشت
پس از پایان شرح لامیه العجم (ص ۳۸۰-۴۱۰ دفتر) قصائد و قطعاتی از این شعراء یاد شده. قصیدهای با قافیه الف از میرزا محمدنصیر طبیب اصفهانی، ص ۳۸۰-۳۸۳. ابیاتی با قافیه مثنوی از شریف ابن الهار درباره بازی شطرنج و شرح اعمال و مهرههای آن در صدر این ابیات با قلم قرمز نوشته زیر که آمیخته با استعارات است دیده میشود: ص ۳۸۳-۳۸۵. «فی موضع الشطرنج و ما فیه من الحکم قیل هو عقلان متجادلان و جیشا متقابلان تجمعهم رقعه الجلود الشبیه ببقعه الوجود، ضعوا مثدلا فی غایه التحریر للخیل و الرجل و الملک و الوزیر یناظرون بالدرج و الدقایق موزونون بنیران الحقائق».
متن يادداشت
اینک نخستین ابیات منظومه شطرنجیه:
متن يادداشت
الشاه لا یحضر عند الشاه/ لانها من اعظم الدوهی
متن يادداشت
و الرخ لا یولج فی المضایق/ اذ ذاک بالطیور غیر لائق
متن يادداشت
و العقد کالبیدق فی التحصین/ و ضربه الفرزین کالکمین
متن يادداشت
کذا اعتضاد الشاه با لفرزان/ موعظه فی السیر، للسلطان
متن يادداشت
انجام:
متن يادداشت
قدر مزوه للهدی مثالا/ ان الحکیم یضرب الامثالا
متن يادداشت
و هذه خاتمه الارجوزه/ و ماحوت من حکم عزیزه
متن يادداشت
قصیدهای کوتاه از حسامالدین عیسی بن سنجر بن بهرام اربلی المولد الحاجزی النسب، ص ۳۸۵-۳۸۷.