حکیم قطران از فحول شعرای متقدمین و مداح ابومنصور و هسودان و ابونصر مملان و امر فضلون و بزرگان آذربایجان بوده، در احوال و اشعار او اختلاف بسیار است، دولتشاه میگوید: «قطران بن منصور ترمدی است، در بلخ میبوده و آخر الامر به عراق رفته، بعضی گفتهاند اصلا ترمدی است دیرزمانی در تبریز ساکن بوده و در ۴۳۸ق. در آنجا ناصر خسرو را دیده آنگاه به بلخ رفته و هنگام توقف در این شهر قوس نامه را ساخته، برخی به مناسبت این که در آغاز جوانی در شهر گنجه بوده او را گنجهای دانستهاند، جمعی را عقیده بر این است که شعر قطران و رودکی چنان به هم آمیخته که تشخیص آن دشوار است، صاحب مجمع الفصحا مینویسد: دیوانی از قطران شامل هشت الی ده هزار بیت به دست افتاد ولی غالب ابیات که به نام حکیم رودکی مشهور و سابقا مسموع و مسطور شده بو در آن مشاهده رفت... و بر ظهر آن کتاب نگاشته بودند که دیوان قطران مشهور به رودکی در چند موقع تخلص قطران مذکور بود معلوم شد که سهو کردهاند چون در قصاید وی مدح ابونصر مملان دیدهاند گمان نصر بن احمد سامانی کردهاند و تصور شعر رودکی نمودهاند... این دیوان از قطران است و تمام این قصاید در مدح سلاطین آذربایجان.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات نسخه:
متن يادداشت
نستعلیق.
متن يادداشت
دارای یک سرلوح نوساز، مذهب و مجدول.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر