کتاب جای سخن به سال ۱۳۴۷ خورشیدی به همت دکتر بهمن دارائی توسط دانشگاه تهران به چاپ رسیده است.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
بسمله قیمتیتر گوهر سخنی که غواص قوت نطق ...
متن يادداشت
و در آخر آن به این عبارت نوشته بود کتب علی بن رضوان بن علی بن جعفر الفراغ عن اخراج تلک الترجمه من السواد الی البیاض علی ید مترجمها لیله الاحد الرابع من شهری جمادی الاول سنه تسع و تسعین بعد الف ... شایعا مستطیرا.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
از مترجمی ناشناخته از وابستگان دربار شاه سلیمان صفوی؛ در ترجمه تاریخ الحکماء ابن القفطی علی بن یوسف مصری
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
در صدر صفحه آغاز یادداشتی است به خط نستعلیق ممتاز؛ در پایان نسخه، ترجمه شرفالدین اسماعیل جرجانی به خط نستعلیق ممتاز دیده میشود که الحاقی است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات نسخه:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
متن يادداشت
نستعلیق.
متن يادداشت
صفحه آغاز نسخه دارای کتیبهای است مذهب که ذیل جدول چند صفحهای است به قلم زر مشتمل بر فهرست نام مترجمین در متن؛ صفحه آغاز متن دارای سرلوح و کتیبه مذهب و مرصع است و تمام صفحات به قلم زر و شنگرف و لاجورد مجدول گردیده.
متن يادداشت
عناوین به شنگرف.
متن يادداشت
تیماج زرد دارای ترنج و نیم ترنج مذهب.
متن يادداشت
دولت آبادی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
در صدر صفحه آغاز یادداشتی است به خط نستعلیق ممتاز، حاکی از اینکه نسخه جای سخن، جزء کتابخانه ساروخان قورچی باشی بوده است؛ بر پشت برگ آغاز، توضیحی است در باب نسخه؛ یادداشتی درباره این کتاب به قلم سید جلالالدین طهرانی؛
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
1
متن يادداشت
بر پشت برگ آغاز تملک شجاعالدین ولد ساروخان قورچی باشی مورخ ۱۴ ربیع الاول ۱۱۰۵ق.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
به مقدمه آن رجوع شود.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: فهرست، ۲/ ۳۱۷.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۴، صفحه ۱۳۴ - ۱۳۵.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
وی این ترجمه را به نام مستوفی الممالک عهد شاه سلیمان، میرزا محمد ابراهیم نگاشت. به تاریخ ۱۰۹۹ از بیاض کتاب پرداخته است.