«الله قدیم من الازل الی الابد ... بعض علملرده الف و لام داخل اولیور کالمصطفی و الحسن بعضه داخل اولمیور محمد کبی زیرا الف و لام داخل اولان یرده وصف اولدیغندن داخل اولیمان یرده علم اولماز ... قال سید المختار علیه السلام نزید الاعمار نکاح الابکار و الغسل بماء الحار و اکل التفاح بالاسحار و النوم عن الیسار...».
متن يادداشت
«... (۵۳ب) الحدیث اطلبوا العلم و لو بالصین، قال ابن حبان لا اصل له...؛ تفکروا فی آلاء الله و لا تفکروا فی ذات الله... المفاعیل الخسمه اصل فی المنصوبات و الحال ملحق بمفعول فیه لانه ظرف فی المعنی و التمییز ملحق بمفعول به...؛ المونث فرع المذکر ...؛ لا تعلقوا الجواهر فی اعناق الکلاب».
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف اثر ناشناخته است.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
کاتب (مولفان) و محل کتابت نامعلوم است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
رقعه نازیبا و نستعلیق تحریری (چند قلم و خط).
متن يادداشت
عنوانها و نشانیها قرمز و مشکی (پراکنده)؛ اندازه متن: ۵/۱۳*۱۸سم.
متن يادداشت
فرنگی نخودی نازک.
متن يادداشت
میشن قهوهای تیره با عطف تیماج قهوهای.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
4
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
نسخهای است نفیس به خط مولفان آن (گویا چند نفر).
متن يادداشت
در آغازین برگ چند یادداشت پراکنده.
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
3
متن يادداشت
یک مهر گرد «حسین...» و نام حسن افندی دیده میشود.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۱۴۰ - ۱۴۲.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مجموعهای کشکولی از یادداشتهای متنوع و ارزنده مانند محاضرات ادبی، مشتمل بر فوائد تاریخی، روایی، فقهی، کلامی، اخلاقی، عرفانی، لغوی، منطقی، فلسفی، بلاغی، ادبی، صرفی، نحوی و حکایات و طرائف اقوال و ظرائف اخبار ... به نظم و نثر، به زبانهای عربی و ترکی عثمانی و به ندرت زبان فارسی است که قاعدتا بایستی در سدهی ۱۳ق در عثمانی (ترکیه) از سوی چند نفر تالیف گردیده باشد! افزون بر اشعار و روایات و مطالب متنوع دیگر، فوائد دیگری بیشتر در موضوع منطق، کلام و ادبیات عرب، با ذکر نام کسان و منابعی همچون؛ دسوقی علی المعانی، مجابی، زینیزاده علی الکافیه، تقریر حافظ ابراهیم، تعریفات سید، خرپوتی علی التحفه، شرح فناری بر برهان، برهان کلنبوی، شرح الرضی، مفتیزاده علی الحسینیه، کلیات ابیالبقاء، در الناجی، زبده التعریفات، جامی، مطول من المعانی، شرع عزی علی القاری، محرم افندی، قاضیزاده جمال الدین، عصام علی التصدیقات، اساس البناء، کافیه، کلیسی علی التصدیقات، قول احمد، منضود، مقصود شرح منضود، مراح، شرح المراح، سیلکوتی علی التصورات، سید عبدالله، شافیه، تلخیص، شرح المفتاح، حاشیه جدید الجامی، شوکت افندی، حسن چلبی، معرب الکافیه، هندی، سمع من الاستاذ، عبدالرحیم، فروق حقی، سفینه الراغب، عومل تحفه، دده جنگی، طریقه محمدیه، محمد چلبی، مجمع الاداب، شرنبلانی درر حاشیهسی، شفا شرحی علی القاری و... آمده است. در این نسخهی نفیس، از امام دوازدهگانهی شیعه، به عنوان «ائمهی اثنی عشر» نام برده شده و حدیثی نیز در خصوص حضرت مهدی علیه السلام همچون (۵۳الف): «عن عبدالله بن عمر قال، قال رسول الله علیه الصلوه و السلام: یخرج المهدی و علی راسه عمامه فیها ملک ینادی هذا المهدی خلیفه الله فاتبعوه» آمده است. در پشت جلد پایان کتاب، کلمهی «قواعد مجموعهسی» مکرر آمده است که ممکن است نام این اثر باشد؛ لیکن اثر نسق خاصی نداشته و قواعد خاصی در آن دنبال نشده و کاملا پراکنده است، البته این احتمال است که بیشتر نقل قولهای موضوع کلام، منطق و ادبیات عرب، از هامش کتابی که حاشیهنویسی شده بود، اخذ شده باشد!