میرزامحمد حسین شیرازی از شاعران قرن سیزدهم هجری است. وی به سفارت از طرف دولت ایران به بنگال هند رفت. از آثار او کتاب انیس العارفین است و آن مثنوی فارسی است که در سال هزار و دویست و نود و پنجم هجرت نگاشته است و حاوی حکایات نافعه بسیاری از فتحعلی شاه قاجار است. در ابتدای کتاب تقریظ شاهزاده بشیرالدین صاحب متخلص به توفیق آمده است.