مقایسه اثر استامینوفن وایبوبروفن در کاهش تب دار افراد زیر ۶ سال در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در طی سال ۱۳۸۳
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/اعظم بندشاهی آرانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۴
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۸ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای عمومی
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه و هدف: آمار این تحقیق و نیز تحقیقاتی از این دسته از یک سر و مسئله پاسخ گوی بدن بیماران مختلف تب دار به تب برها از سوی دیگر و نیز فقدان اطلاعات صحیح نزد والدین و حتی جامعه پزشکی ما را بر آن داشت تا این مسئله را در زمینه تب دار با انجام رسانیم تا پیشنهادات و راه کارهای بهتری را در تجویز درست داروهای تب بر و پاسخ گیری سریعتر و صحیح تر این داروها در بیماران تب دار و بخصوص کودکانی که احتمال Febrileseizuers در آنها مطرح می باشد ارائه دهیم تا بدین نحو سهم خود را نسبت به آنچه به عنوان یک مسئله ساده و پیش پا افتاده در اذهان عمومی و در عین حال مشکل ساز برای جامعه پزشکی مطرح می باشد به جا آورده باشیم. روش اجرا: تحقیق به روش نیمه تجربی انجام شده است و اثر استامینوفن را با دوز ۱۵mg/kg و ایبوپروفن با دوز ۱۰ mg/kg به صورت تجویز جداگانه و نیز همزمان در برابر عوامل سن ( زیر یکسال، یک تا پنج سال و بالای پنج سال)، جنس ( دختر و پسر) و نوع بیماری ( گوارشی ، تنفسی و ...) یک ساعت بعد از تجویز دارو سنجیده شده است نتایج زیر بدست آمده اند: اکثر مراجعه کنندگان تب دار با شرایط این تحقیق کودکان با رده سنی ۱ تا ۵ سال هستند و کمترین مراجعه کنندگان رده سنی بالای ۵ سال هستند. میزان کاهش تب یک ساعت پس از تجویز تب بر با استامینوفن بهتر است و در تجویز هزمان این دو کاهش تب به مراتب افزایش می یابد. عامل جنس در این تحقیق به عنوان یک عامل تاثیرگذار در ارتباط با نوع دارو و کاهش تب تلقی نمی شود. اثر استامینوفن به تنهایی در کاهش تب در بیماران با عفونت تنفسی و اثر ایبوپروفن به تنهایی در کاهش تب در بیماران با عفونت گوارشی بهترین است. اثر ایبوپروفن در کاهش تب در رده سنی ۱ تا ۵ سال از بقیه گروههای سنی بهتر است و میزان کاهش تب با استامینوفن در رده سنی یکسال از بقیه رده های سنی بهتر است.