بررسی فراوانی سزارین برحسب میزان دیلاتاسیون سرویکس در بیماران با تشخیص عدم پیشرفت بستری در زایشگاه شبیهخوانی کاشان در سال ۱۳۸۱
General Material Designation
[پایاننامه]
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۲
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۵ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای حرفهای
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
ناتوانی در پیشرفت سیر خودبخودیا تحریک شده به طور روزافزون برای توصیف لیبر غیر موثر عمومیت می یابد فراوانی سزارینهایی که به علت عدم پیشرفت در دیلاتاسیون های ۰-۳ سالانه انجام گرفته است در منابع مختلف خدود ۲۵ درصد سزارینهای غیر انتخابی با این تشخیص را تشکیل می دهد. که این برخلاف پیشنهاد کالج متخصصان زنان و مامایی آمریکاست که بر لزوم دیلاتاسیون به اندازه ۴ سانتی متر یا بیشتر قبل از تشخیص و انجام سزارین دلالت دارد. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی سزارین برحسب میزان دیلاتاسیون سرویکس در بیماران با تشخیص عدم پیشرفت که طی سال ۸۱ در زایشگاه شبیهخوانی کاشان بستری انجام گرفت مواد و روشها: تحقیق به روش توصیفی و گذشته نگر در مورد ۸۱ بیمار صورت گرفت و اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل سن، دریافت اکسی توسین، تزریق سولفات منیزیوم و وزن جنین و میزان دیلاتاسیون از پرونده بیماران استخراج و در فرم اطلاعاتی مربوطه ثبت گردید، داده های فرم اطلاعاتی استخراج و طبقه بندی شده و نتایج به صورت آمار توصیفی گزارش گردید یافته ها: بر اساس این مطالعه مشخص شد که ۴۹/۳درصد بیماران در موقع تشخیص عدم پیشرفت دیلاتاسیون cm۰-۳ و ۱/۲درصد آنها دیلاتاسیون cm۳-۴ و ۴/۹ درصد آنها دیلاتاسیون cm۴-۵ و ۶/۲درصد آنها دیلاتاسیون cm۵-۶ و ۷/۵درصد آنها دیلاتاسیون cm۶-۷ و ۲/۵ درصد آنها دیلاتاسیون cm۷-۸ و ۲۸/۴ درصد دیلاتاسیون cm۹-۱۰ داشته اند و هیچ بیماری در دیلاتاسیون cm۸-۹ وجود نداشت، که ۸۷/۶درصد آنها اکسی توسین دریافت نموده و ۱۲/۴ درصد آنها دریافت ننموده بودند. ۷/۴ درصد بیماران وزن جنین کمتر از ۲۵۰۰ گرم و ۷/۴ درصد آنها وزن جنین، ۲۵۰۰-۳۰۰۰ گرم و ۳۷ درصد آنها وزن جنین ۳۰۰۰-۳۵۰۰ گرم و ۳۴/۶درصد آنها وزن جنین ۳۵۰۰-۴۰۰۰ گرم و ۱۳/۶ درصد آنه وزن جنین بیشتر از ۴۰۰۰ گرم داشتند نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که میزان فراوانی بیمارانی که با تشخیص عدم پیشرفت در دیلاتاسیون های cm۰-۳تحت سزارین قرار گرفته بودند ۴۹/۳ درصد بود که بیش از آمارهای موجود در این زمینه می باشد. لیبرهایپوتون و وزن جنین از علل اصلی تشخیص عدم پیشرفت بوده است. بنابراین این یافته ها باید در سزارینهای بعدی و تشخیص عدم پیشرفت در آنه مد نظر قرار گیرد تا فراوانی سزارین در این بیماران و عوارض آن کاهش یابد. کلیدواژه ها: سزارین، نارسایی در پیشرفت، دیلاتاسیون سرویکس، دیستوشی، اکسی توسین، وزن جنین