بررسی شیوع نزدیک بینی در دانش آموزان دبستانهای پسرانه شهر کاشان در سال تحصیلی ۱۳۷۶-۷۷
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/مهران کریمی خالدی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۷۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۸ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
نزدیک بینی بعنوان شایعترین عیب انکساری مطرح می شودو نظر به عوارض جدی ناشی از عدم تشخیص ودرمان به موقع آن به ویژه در سنین کودکی و نوجوانی ،بیماریابی در این گروههای سنی از اهمیت ویژهای برخودار است .این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی به منظور تعیین شیوع نزدیک بینی در دبیرستانهای پسرانه شهر کاشان در سال ۱۳۷۶-۷۷ می باشد.مطالعه در ۲۴دبیرستان پسرانه بخش مرکزی شهرستان کاشان(شهرکاشان)انجام شد و هر دانش آموز شاغل به تحصیل در یکی از پایههای اول تا سوم دبیرستان در سال تحصیلی ۱۳۷۶-۷۷ در این مراکز بدون در نظر گرفتن هرگونه شرط سنی می توانست بعنوان نمونه مورد مطالعه در نظر گرفته شود.پس از تعیین حجم کل نمونه های مورد مطالعه و حجم نمونه برای هر مدرسه و هر پایه از هر مدرسه با توجه به آمار کلی دانش آموزان مورد مطالعه ،استخراج شماره دانش آموزان شرکت کننده در مطالعه با استفاده از جدول اعداد تصادفی کامپیوتری صورت گرفت و نام دانش آموزان با استفاده ار دفتر مدرسه مشخص گردید.بخش اجرایی پژوهش در ۲ مرحله انجام شد.در مرحله نخست که در محل هر دبیرستان و توسط پژوهشگر به انجام رسید حدت بینایی چشم چپ و راست دانش آموزان واجد شمارههای تصادفی با استفاده از چارت اسنلن E استاندارد از فاصله ۶ متری معاینه شد و نتایج حاصل از این معاینه به همراه یکسری اطلاعات دیگر در زمینه سابقه استفاده از عینک و سابقه فامیلی عیوب انکساری که از طریق پرسش مستقیم و مشاهده از نمونه مورد مطالعه بدست آمد.در فرمهای اطلاعاتی اولیه ثبت گردید .در این مرحله هر دانش آموزی که حدت بینایی کمتر از هست دهم در هر کدام ار چشمها داشت جهت انجام معاینات تکمیلی با یک معرفی نامه به شکل فرم ارجاع نزد چشم پزشک ارجاع شد. مرحله دوم بخش اجرایی پژوهش در کلینیکهای تخصصی چشم پزشکی و توسط چشم پزشک انجام گرفت هر دانش آموز ارجاع شدهای که نزد چشم پزشک مراجعه نموده توسط وی تحت معاینات تکمیلی قرار گرفت و اطلاعات حاصله از این معاینات توسط پزشک معاینه کننده در فرم ارجاع ثبت و نزد وی بایگانی گردیدو فرمهای مذکور دوماه پس از انجام مرحله اول ،توسط پژوهشگر جمع آوری و اطلاعات جدید در فرمهای اطلاعاتی نهایی ثبت شدند نتایج کلی بدست آمده از پژوهش بدین شرح است :در کل ۸۳۵ دختر دانش آموز شاغل به تحصیل در دبستانهای پسرانه شهر کاشان در سال تحصیلی ۱۳۷۶-۷۷ مورد مطالعه قرار گرفتند که گروه سنی ۱۱سال (۲۵/۷درصد)و پایه تحصیلی پنجم دبستان (۲۴/۴درصد)بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده بودند.در بخش اول پژوهش ۱۱۶نفر معادل ۱۳/۹درصد با حدت بینایی کمتر از هشت دهم حداقل در یک چشم شناسایی شدندو ۷۱۹نفر(۸۶/۱درصد)حدت بینایی بیش ازهشت دهم در هر دو چشم داشتند .از بین ۱۱۶ مورد حدت بینایی کاهش یافته ۲۹نفر معادل ۲۵درصد از پیش شناخته شده بودند و ۸۷ موردمعادل ۷۵درصد فاقد هر گونه سابقه استفاده از عینک بودند و به عنوان موارد جدید در مطالعه شناخته شدند.از کل افراد مورد مطالعه ۴۵۶ مورد معادل ۵۴/۶درصد سابقه فامیلی مثبت انکساری داشتند و در این میان سهم افراد مونث خانواده بیش از مذکر بود به این شکل که۲۹/۳درصد در مادران در مقابل ۲۳/۴درصد در پدران و ۱۲/۸درصد در خواهران در مقابل ۱۰/۵درصد در برادران .در مرحله دوم بخش اجرایی تنها ۷۱مورد از ۱۱۶ مورد واحد حدت بینایی کاهش یافته (۶۱درصد)به کلینیک های تخصصی چشم پزشکی مراجعه کردندکه علت کاهش حدت بینایی در آنها مشخص شد و از ۴۵مورد دیگر علت حدت بینایی کاهش یافته نامشخص ماند.در این ۷۱مورد ۶۱ مورد نزدیک بینی به تنهایی :۱۰مورد نزدیک بینی به همراه آستیگماتیسم بدست آمد .حداکثر اختباف درجه نزدیک بینی بین دو چشم D۳ وبین درجه آستیگماتیسم دوچشم D۱ بود و ۵مورد انیزومتروپیا یافت شد.در کل با در نظر گرفتن موارد معلوم و نامعلوم شیوع نزدیک بینی در دبستانهای پسرانه شهر کاشان در سال ۱۳۷۶-۷۷ بین ۱۳/۹-۸/۵درصد ارزیابی شد که در مقایسه با آمار سایر کشورها که بعنوان مثال در ایالات متحده ۲۰درصد ذکر شد و با توجه به گزارشهای مختلف ۱۱-۳۶درصد بر آورده شده است شیوع نزدیک بینی در گروه مورد مطالعه بیش از آمار سایر کشورها نمی باشد