مقایسه تشخیص بالینی فارنژیت استرپتوکوکی با یافتههای پاراکلینیک (کشت گلو) در بیماران مراجعه کننده به سرم درمانی کاشان در نیمه دوم سال ۱۳۷۵
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/پیمان دبیرمقدم
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۷۶
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۵ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای تخصصی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
هدف از انجام این پژوهش توصیفی آینده نگر مقایسه نتایج تشخیص بالینی فارنژیت با کشت گلو بود که روی ۴۰۰ بیمار مراجعه کننده به مرکز سرم درمانی کاشان با شکایت اصلی گلودرد صورت گرفت.روش کار:برای تمام بیماران یک پرسشنامه شد و پس از مشخص شدن تشخیص بالینی به منظور تهیه کشت گلو یک سواپ استریل روی کام و حلق بیمار کشیده شد و به محیط کشت آگار خوندار منتقل گردید.پس از انکوباسیون در حرارت C۳۷ به مدت ۲۴ ساعت موارد مثبت از نظر استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروهA با توجه به وجود همولیزبتا و حساسیت به باسیتراسین مشخص شد.نتایج:ازجمع ۴۰۰ بیمار بررسی شده ،فراوانی تشخیص پاراکلنیک فارنژیت استرپتوکوکی ۳۴مورد (۸/۵درصد) بود در حالیکه ۳۰۶ بیمار(۷۶/۵درصد) با تشخیص بالینی فارنژیت استرپتوکوکی تحت درمان قرارگرفتند.میانگین سنی مبتلایان ۱۹/۰۲ سال است .با این وجود رده سنی ۵-۱۵ سال که محدوده پرخطر برای تب حاد روماتیسمی محسوب می شود ،بیشترین فراوانی فانژیت (۱۷۶مورد۴۴درصد)و بیشترین فراوانی کشت مثبت را دارد(۲۲ مورد معادل ۶۴/۷درصدموارد فارنژیت استرپتوکوکی) .با وجودی که تشخیص بالینی فارنژیت استرپتوکوکی ۹ برابر تشخیص پاراکلنیک است،۱۰ مورد از موارد فارنژیت استرپتوکوکی (معادل ۲۹/۴درصد)به تشخیص نرسیده و درمان نشدند.از بین بیماران درمان شده ۹۴ مورد(۳۱/۴درصد)با ترکیب بنزاتین و پروکائین پنی سیلین یا ترکیبی غیر از پنی سیلین درمان شدهاند که از بین آنها ۴ مورد به درمان باداکسی سایکلین یا کوتریموکسازول است.نتیجه گیری:در حال حاضر روند تشخیص بالینی فارنژیت تابع هیچگونه قانونمندی نبوده و در تشخیص موارد فارنژیت استرپتوکوکی ناتوان است.بعلاوه منجر به مصرف بی رویه آنتی بیوتیک می شود.استفاده معقولانه از مجموعه علائم بالینی (با توجه به یافته های همه گیری شناختی منطقه)و ازریابی پاراکلینیک می تواند در رفع این مشکل موثر باشد