بررسی اپیدمیولوژیک ونتایج عمل جراحی در مبتلایان باکیست هیداتیک بستری در بخش جراحی بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سالهای ۱۳۷۵-۸۰
General Material Designation
[طرح تحقیقاتی]
First Statement of Responsibility
/ عبدالحسین داودآبادی ، محبوبه سیستانی
Subsequent Statement of Responsibility
؛ مشاور طرح :معاونت پژهشی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۱.
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۹ص.
Other Physical Details
: جدول .نمودار
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه و هدف: با توجه به شیوع بیماری کیست هیداتیک و عوارض ناشی از آن در انسان و دامهای اهلی و نتایج متفاوت درمان جراحی و به منظور تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک و نتایج عمل جراحی در مبتلایان به کیست هیداتیک بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان این مطالعه طی سالهای ۱۳۷۵-۸۰ صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی پرونده ۷۲ بیمار مبتلا به کیست هیداتیک مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل نام و نام خانوادگی ، سن ، جنس ، میزان تحصیلات ، تاریخ بستری ، محل زندگی ، علائم بالینی ، علائم آزمایشگاهی ، علائم تصویرنگاری ، محل آناتومیک و نوع عمل جراحی انجام شده از پرونده ها استخراج و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. سپس با مراجعه به بیماران از آنها بررسی رادیولوژیکی مجدد که شامل گرافی ساده قفسه سینه و سونوگرافی شکم و لگن و تست سرولوژیکی آگلوتینین غیر مستقیم به عمل آمد و ثبت گردید و نتایج به صورت آمار توصیفی گزارش گردید. یافته ها(نتایج) : از ۷۲ بیمار مورد مطالعه بیشترین تعداد با (۳۶/۱ درصد) کیست هیداتیک در دهه سنی ۳-۴ قرار داشت. کیست هیداتیک در زنان شایعتر از مردان بوده و نسبت به آن ۱/۶ تقسیم بر ۱ بود. ۴۱/۶ درصد بیماران روستانشین و ۵۸/۴ درصد شهر نشین بوده اند . شایعترین یافته بالینی با ۷۱/۵ درصد درد شکم بود. بر حسب جنس نیز در هر دو جنس مذکر و مونث شایعترین علامت درد شکم بود. شایعترین یافته بالینی با ۹۰/۷ درصد نیز در مبتلایان به کیست هیداتیک شکم درد شکم بود. تنها در ۲/۸ درصد موارد کیست هیداتیک بطور اتفاقی در بیماران کشف شد که همه مربوط به کیست هیداتیک کبد بوده که به علت دیگری تحت بررسی قرار گرفته بودند.از نظر میزان تحصیلات بیشتر مبتلایان به کیست هیداتیک با ۶۴ درصد موارد در محدوده تصیلات دبستانی تا مقطع دیپلم قرار داشتند. در مطالعات آزمایشگاهی لکوسیتوز بالای ۱۰ هزار در ۱۵/۲ درصد افراد وجود داشت و لکوسیتوز ۱۶ هزار و بالاتر تنها در ۷ درصد موارد دیده شد. از نظر میزان ائوزینوفیل اکثریت افراد با ۶۸/۵ درصد در محدوده کمتر از ۲ درصد قرار گرفته بودند. از نظر محل آناتومیک کیست هیداتیک شایع ترین محل گرفتاری از نظر شیوع محل گرفتاری در کبد شایع ترین محل گرفتاری کبد با ۶۸ درصد بود و دومین محل شایع ریه با ۲۵ درصد بود. از نظر شیوع محل گرفتاری در هر دو جنس شایع ترین محل گرفتاری لوب راست کبد بود. از نظر شیوع محل آناتومیک در سالهای ۱۳۷۵-۷۷ شایع ترین محل درگیری نیز لوب راست کبد بود. از نظر شیوع گرفتاری ریه بر حسب سال در سالهای ۱۳۷۶-۷۷ بیشترین و در سال ۱۳۷۹ کمترین مورد بود. از نظر تعداد کیست های هیداتیک بدون توجه به محل آن در ۱۶/۶ درصد موارد کیست های متعدد وجود داشت. از نظر شایع ترین روش تصویرنگاری به کار گرفته شده جهت لوکالیزاسیون و تشخیص کیست هیداتیک سونوگرافی بود. تنها تست پوستی به کار گرفته شده که در ۱۲ بیمار از ۷۲ نمونه انجام شده تست کازونی بود که در ۵۸/۳ درصد مثبت شده بود. درمان طبی به همراه عمل جراحی در ۹/۷ درصد بیماران صورت گرفته بود که شایع ترین علت کاربرد آن وجود کیست های ماعدد با ۷۱/۴ درصد بوده است. شایع ترین نوع جراحی به کار گرفته شده با ۷۵/۵ درصد در کیست هیداتیک کبد رزکسیون کیست و امتوپلاستی و شایع ترین نوع جراحی با ۹۴/۵ درصد در مبتلایان به کیست هیداتیک ریه سگمنتکتومی بود و تنها جراحی جهت مبتلایان به کیست هیداتیک طحال یعنی در ۱۰۰ درصد موارد اسپلکتومی بود. از ۷۲ بیمار مورد مطالعه ۶۰ نمونه قابل دسترسی بود و مجددا تحت بررسی های رادیولوژیکی مشتمل بر گرافی ساده قفسه سینه و سونوگرافی شکم و لگن قرار گرفتند که در ۶/۶ درصد موارد مجددا کیست هیداتیک کبد گزارش گردید که تمامی موارد قلا تخت جراحی کیست هیداتیک کبد قرار گرفته بودند . شایع ترین نوع جراحی به کار گرفته شده قبلی با ۷۵ درصد وارد رزکسیون کیست کبدی به همراه امنتوپلاستی بود. ۶۰ نمونه قابل دسترسی مجددا تست سرولوژیکی آگلوتینین غیر مستقیم به عمل آمد که در ۱۱/۶ درصد (۷ نفر) موارد منفی گزارش گردید گه ۴ مورد ( ۵۷/۱ درصد) مربوط به سال ۱۳۷۵ و ۳ مورد (۴۲/۹ درصد) مربوط به سال ۱۳۷۶ بود.