اثر تجویز حاد و مزمن ال کارنیتین به تنهائی یا ترکیب با لاموتریژین یا سدیم والپروات بر تشنج های ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/سیدمرتضی واقفی اسفیدانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۹
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۱ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فیزیولوژی
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف :الصکارنیتین یکی از مشتقات اسید آمینه لیزین است که در بدن طی ۵ مرحله به الصکارنیتین تبدیل می شود .ال کارنیتین دارای جنبه های مختلف دارویی و بیولوژیکی از جمله مشارکت در بتااکسیداسیون اسیدهای چرب با زنجیره بلند ، تنظیم متابولیسم گلوکز با تسریع در ساخت استیل کوآنزیم A وبه عنوان پیش ساز استیل کولین است .تا کنون اثرات ال کارنیتین در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله تشنج و صرع مورد بررسی قرار گرفته است اما اثرات دقیق آن بر روی صرع و داروهای ضد تشنج ناشناخته باقی مانده است .لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز حاد و مزمن دوزهای مختلف ال کارنیتین برتشنجات کلونیک و تونیک همچنین و تعین اثر ال کارنیتین بر اثرات ضد تشنجی سدیم والپروات و لاموتریژین بود .مواد و روش ها :در این مطالعه از۱۸۴ سر موش های سوری نر نژاد NMRI در محدوده وزنی۲۵ -۳۰ گرم و تعداد برابر با ۸ سر در هر گروه(۲۳ گروه (استفاده شد .در گروهای حاد و مزمن، غلظت های مختلف ال کارنیتین ( ۵۰ ،۱۰۰ ، ۱۵۰ ، ۲۰۰و۳۰۰۰ میلیصگرم بر کیلوگرم(، سدیم والپروات (۵۰ و ۱۵۰ میلیصگرم بر کیلوگرم (لاموتریژین (۱۰ و ۲۰ میلیصگرم بر کیلوگرم ( ترکیب دوز غیر موثر ال کارنیتین با سدیم والپروات یا لاموتریژین، از طریق گاواژ تجویز شدند .در گروه های حاد، داروها و مواد به صورت تک دوز ، تجویز و القاء تشنج در همان روز انجام شد .در گروهای مزمن، ال کارنیتین سدیم والپروات و لاموتریژین برای مدت ۱۴ روز قبل از ارزیابی تست تشنج از طریق گاواژ تجویز شدند .تجویز ال کارنیتین و داروها و زمان انجام کلیه تست ها درگروهای حاد و مزمن درمحدوه زمانی مشابه)ساعت ۸الی( ۱۴انجام شد .جهت القاء تشنج از انفوزیون داخل وریدی PTZاستفاده شد و مدت زمان وقوع کلونوس عمومی و کشیدگی تونیک اندام عقبی ثبت و به دوز آستانه تشنج تبدیل گردید .نتایج :تجویز حاد غلظت های ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلو گرم ال کارنیتین بطور معنی دار آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول را افزایش دادند در حالیکه بعد از تجویز ال کارنیتین در دوزهای ۵۰ ۱۰۰ و۳۰۰۰ میلی گرم بر کیلو گرم تغییرمعنی داری مشاهده نشد . تجویزحاد ترکیبی ال کارنیتین / سدیم والپروات ( ۱۰۰/۵۰ میلی گرم بر گیلو گرم (و ال کارنیتین / لاموتریژین ( ۱۰۰/۱۰ میلی گرم بر گیلو گرم (نیز موجب افزایش معنی داری در آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول شدند .تجویز مزمن ۵۰ ۱۰۰ ۱۵۰و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلو گرم ال کارنیتین تغییر معنی دار در آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول ایجاد نکرد .تجویز مزمن دوز ترکیبی ال کارنیتین / سدیم والپروات ( ۱۰۰/۵۰ میلی گرم بر گیلو گرم (تغییر معنی داری بر آستانه تشنج میوکلونیک نداشت ولی آستانه تشنج تونیک را به طور معنی داری افزایش داد .تجویز مزمن کارنیتین / لاموتریژین ( ۱۰۰/۱۰ میلی گرم بر گیلو گرم (موجب افزایش معنی داری در آستانه تشنج میوکلونیک و تونیک نشد .نتیجهصگیری :تاثیر ال کارنیتین در تجویز حاد برفاز های میوکلونیک و تونیک تشنج القایی توسط پنتیلن تترازول وابسته به دوز بوده و مسیر عمل ال کارنیتین و داروهای سدیم والپروات و لاموتریژین دارای همپوشانی و موجب تقویت اثرات ضد تشنجی آنها می شود .هیچ یک از دوز های ال کارنیتین در تجویز مزمن توانایی تغییر آستانه تشنج میوکلونیک و تونیک را نداشتند که نشاند دهند متفاوت بودن مکانیسم اثرات ضد تشنجی ال کارنیتین در تجویز حاد و مزمن می باشد هرچند ترکیب و تجویز مزمن ال کارنیتین با سدیم والپروات توانایی تغییر معنی داری بر آستانه تشنج میوکلونیک را نداشت ولی آستانه تشنج تونیک را به طور معنی داری افزایش داد .تجویز مزمن الصکارنیتین با لاموتریژین موجب تغییر معنی داری آستانه تشنج میوکلونیک و تونیک نشدکه می تواند ناشی از تغییر متابولیسم دارو باشد .واژگان کلیدی :ال کارنیتین، سدیم والپروات، لاموتریژین، پنتیلن تترازول، تشنج، صرع، موش سوری