بررسی اثر مکمل خوراکی ویتامین D در بهبود بیماران رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی و کمبود متوسط ویتامینD
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/لیلا کلانتری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۹
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۲ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای عمومی
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه :رینوسینوزیت مزمن یک بیماری مزمناست که با التهاب مخا ط سینو س ها مشخص می شود. رینوسینوزیت مزمن مبتنی بر تغییرا ت بافت شناسی و معاینه فیزیکی به د و گرو ه رینو سینوزیت مزمن با پولیپ بینی و رینوسینوزیت مزمن بدون پولیپ بیینی تقسیم می شود شود . ویتامین D و آنالوگ های مختلف آن، علاوه بر نقش کلاسیک آنها در تنظیم کلسیم و هموستاز فسفر، به عنوان یک خانواده بزرگ از عوامل ضد پرولیفراتیو پدیدار شده است .این چنین خواصی پتانسیلویتامین دیرا به عنوان یک درمان برای بیماری های التهابی مزمن مطرح و توجه علم روز را به خود جلب کرده است با توجه به وسعت رینوسینوزیت مزمن و عوارض پولیپ بینی و نیز با توجه به محدودیت مطالعات مشابه بر روی مداخله ویتامین ها بر این بیماران بر آن شدیم ضمن طراحی مطالعه حاضر به بررسی اثر مکمل ویتامین D در بهبود بیماران رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی و کمبود ویتامین D بپردازیم .مواد و روش ها :مطالعه حاضر بر روی ۳۶ بیمار بالای ۱۸ سال مبتلا به رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی و کمبود متوسط ویتامینD که در سال ۱۳۹۹ به بیمارستان متینی کاشانمراجعه خواهند کرد انجام خواهد شد .بیماران مورد مطالعه بصورت تصادفی به دو گروه درمانی و پلاسبو تقسیم خواهند شد .به گروه درمانی ویتامینD در دوز خوراکی و برای مدت ۸ هفته و بصورت هفتگی با دوز ۵۰۰۰۰IU تجویز خواهد شد .گروه دیگر نیز پلاسبو خواهندگرفت .پس از ۸ هفته مصرف مکمل دو گروه مورد بررسی مجدد قرار خواهند گرفت .این مطالعه به صورت دو سوکور انجام میشود که جراح و بیمار بیخبر از نوع دارو هستند .داده ها با استفاده از ازمون های اماری کای دو و دقیق فیشر در نرم افزارspss ۲۲ مورد و تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها:دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک همسان بودند.(P>۰.۰۵)تفاوت معنادار اماری بین دو گروه مداخله و کنترل از نظر علایم بالینی و بهبود گرید پولیپ بینی در اندوسکوپی و سطح ویتامین دی مشاهده شد . (P<۰.۰۰۰۱)در حالی که این تغییرات در گروه کنترل معنادار نبود .(P>۰.۰۵)نتیجه گیری:یافته های مطالعه ما نشان داد که تجویز ویتامین D در بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی به صورت معناداری سبب بهبود گرید پولیپ بینی و همچنین علائم در بیماران تحت درمان در مقایسه با گروه کنترل شد که این بهبود با گروه بندی بیماران بر اساس سن، جنس، مدت بیماری همچنین معنادار باقی ماند .همچنین مشخص شد که تجویز ویتامین D به صورت معناداری سبب افزایش سطح ویتامین D در بیماران گروه مداخله شده بود .بنابراین میتوان دریافت که تجویز ویتامین D در کنار درمان استاندارد رینوسینوزیت مزمن به همراه پولیپ بینی میتواند علائم بالینی و اندوسکوپیک را به صورت معناداری بهبود ببخشد .کلمات کلیدی:رینوسینوزیت مزمن-پولیپ های بینی-ویتامین دی-کمبود ویتامین دی-یافته های اندوسکوپیک