مقایسه اثربخشی آریپیپرازول و ریسپریدون در بهبود علایم وسواس در بیماران دوقطبی همزمان با اختلال وسواس-اجبار
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/رضا کوکلانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۸ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای تخصصی
Discipline of degree
روانپزشکی
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه :اختلال وسواس-اجبار می تواند به طور همزمان با اختلالات خلقی شامل اختلال دوقطبی همراه باشد .مطالعات اشاره بر این نکته دارد که همزمانی نسبتا بالای این دو اختلال در تمام طول عمر حدود۳۹- ۹درصد است .همراهی اختلال وسواس-اجبار ودوقطبی هنوز به خوبی مورد مطالعه قرارنگرفته است.درمان اختلال وسواس-اجبار همراه یک مشکل قابل توجه بالینی است، چون داروهای ضدافسردگی که برای اختلال وسواس-اجبار مؤثرهستند، ممکن است به تسریع بروز دوره های مانیا یا هیپومانیا و مختلط منجر شود .مواد و روشها :در این کارآزمایی بالینی دوسوکور تعداد ۶۰ بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی همزمان مبتلا به اختلال وسواس-اجبار مطابق با معیارهای Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders(DSM۵) مورد بررسی قرار گرفتند .بیمارانی که حداقل ۳ ماه با درمان دارویی در فاز نگهدارنده بودند و نمره مقیاس یل-براون بالاتر از ۱۶ داشتند انتخاب شدند .در یک گروه آریپیپرازول ۲.۵ میلی گرم شروع و در طی ۱۵ روز به دوز ۱۰ میلی گرم در روز رسانده شد .در گروه دیگرریسپریدون با دوز ۱ میلی گرم شروع و به دوز ۴ میلی گرم در روز رسانده شد .در هفته های ۴ و ۸ و ۱۲مطالعه بیماران با مقیاس یل-براون ارزیابی شدند .یافته ها :میانگین نمره یل-براون در گروه آریپیپرازول قبل مطالعه ۳/۲۳ و پس از ۱۲ هفته ۳/۱۲ شده است .میانگین نمره یل-براون در گروه ریسپریدون قبل مطالعه ۵/۲۵ و بعد از ۱۲ هفته درمان به ۲۷/۱۱ رسیده است .همچنین در مدل ANCOVA)Analyze of Covariance) مشخص شد در هفته ۱۲ درمان، سطح یل بروان در گروه ریسپریدون نسبت به آریپیپرازول ۱.۴۷ واحد کمتر بوده و این اختلاف کاملا معنی دار می باشد .(P<۰.۰۰۱)نتیجه گیری :در این مطالعه مشخص شد که هر دو دارو) آریپیپرازول و ریسپریدون(،در درمان اختلال وسواس اجبار مقاوم به درمان که همزمان مبتلا به اختلال دوقطبی بودند و در فاز نگهدارنده به سر می بردند، مؤثرهستند .همچنین اختلاف اندکی بین میانگین یل براون هر دو گروه مشاهده شد که برتری ریسپریدون را گزارش کرده است .کلمات کلیدی :اختلال وسواس-اجبار،اختلال دو قطبی،آریپیپرازول،ریسپریدون،مقیاس یل-براون، مقاوم به درمان