بررسی اثر نانو ذرات طلا روی میزان دوز دریافتی ناشی از پرتوگیری الکترون در هسته و سیتوپلاسم و بررسی امکان تعیین شکست های DNA با استفاده از ابزار مونت کارلو Geant۴
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/آرزو کاظم زاده
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پیراپزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۶
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۹ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
الکترونیکی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فیزیک پزشکی
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه و هدف :اخیرا کاربرد نانوذرات طلا به عنوان عاملی برای افزایش دوز تومور در رادیوتراپی بررسی شده است .در این مطالعه فاکتورصهای مختلف موثر روی انرژی واگذار شده و نسبت افزایش دوز (DER)که توسط برهمکنش تابش الکترونی با دستهصی نانوذرات طلا ایجاد شده است، مورد بررسی قرار گرفته و نتایج با نتایج حاصل از برهمکنش با منابع دیگر مقایسه شده است .روش پژوهش :هندسهصی سادهصای از هستهصی سلول شامل مکعبی با ابعاد إ m۳ ۵ ۱۰ ۱۳ با استفاده از نرمصافزار شبیهصسازی Geant۴ مدل سازی شد .نانوذرات طلا در فضایی سه بعدی در نزدیک هسته چیده شدند .انرژی واگذار شده توسط نانوذرات طلا با اندازهصهای گوناگون از ۲ تا ۱۵۰نانومتر برای تابش الکترونی keV ۹۰۰ و فوتونصهای keV ۴۰ محاسبه گردید .همچنین تاثیر منابع مختلف مانند آلفا و پروتون روی نسبت افزایش دوز بررسی شد .بعلاوه، اثر نانوذرات طلا روی میزان شکست-های DNA توسط پرتو الکترونی محاسبه گردید .یافتهصها :وقتی نانوذرات طلا در سلول حضور داشتند مقادیر نسبت افزایش دوز برای فوتونصهای کم انرژی چشمگیرتر بود و در انرژی keV ۴۰ به بیشینه رسید که در سیتوپلاسم برابر با ۱۰۸ و در هسته برابر با ۴۱ بود .اما هنگام تابشصدهی با پرتو الکترونی این میزان در سیتوپلاسم برابر با ۱.۱۲ بدست آمد و در هسته بسیار ناچیز بود .بعلاوه ثابت شد که یک رابطهصی خطی بین نسبت افزایش دوز و اندازهصی نانوذرات طلا هنگام تابش دهی با فوتونصهای keV۴۰ وجود دارد اما تغییر چشمگیری برای الکترون-های keV۹۰۰ دیده نشد .همچنین انرژی واگذار شده در سیتوپلاسم با افزایش اندازهصی نانوصذرات کاهش یافت .محاسبات این پروژه نشان داده است که حضور نانوذرات طلا منجر به افزایش چشمگیری در میزان شکستصهای تک رشتهصای و دو رشتهصای DNA در حین تابشصدهی با الکترون نمیصشود .با این وجود، برای انرژیصهای بالاتر میزان شکستصهای تک رشتهصای در حضور نانوذرات طلا بیشتر شده است .بحث و نتیجه گیری :نتایج نشان میصدهد که اگرچه تابش الکترونی انرژی بیشتری را نسبت به فوتون-های کم انرژی در سلول به جا میصگذارد اما، میزان نسبت افزایش دوز ناشی از این تابش در مقایسه با فوتونصها کمتر است .علاوه بر این، هنگام تابشصدهی با تابش الکترونی نانوصذرات بزرگتر ارجحیت بیشتری در افزایش دوز نسبت به نانوصذرات کوچکتر ندارند .کلید واژهصها :تابش الکترونی، نانوذرات طلا ، افزایش دوز، شکستصهای رشتهصای، Geant۴