بررسی میزان انتقال سلول های بنیادی اندومتر رهاسازی شده در داخل بینی به ماده سیاه و تمایز آن ها به سلول های دوپامینرژیک در موشهای کوچک آزمایشگاهی مدل پارکینسون
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/سعید باقری محمدی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۱۷ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فیزیولوژی
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف :مدل های القایی بیماری پارکینسون به وسیله ی از بین بردن نورون های دوپامینرژیک، این بیماری را برای اهداف سلول درمانی و سایر راه کارهای درمانی، هدفی مطلوب ساخته است .سلول های بنیادی آندومتر انسانی نوعی از سلول های آماده و در دسترس هستند که برای تولید نورون های دوپامینرژیک و اهداف سلول درمانی استفاده می شوند .سلول های بنیادی آندومتر انسانی به دلیل ویژگی های تمایزی وسیع آن ها و مراحل جمع آوری غیر تهاجمی، در مقایسه با سایر سلول ها منبعی مناسب از سلول های بنیادی محسوب می شوند .هدف از این تحقیق بررسی اثرات درمانی سلول های بنیادی آندومتر انسانی از طریق کاربرد داخل بینی و داخل استریاتوم آن ها در موشهای کوچک آزمایشگاهی مدل پارکینسون می باشد .روش تحقیق :در این تحقیق تجربی از موش های کوچک آزمایشگاهی پارکینسونی شده به وسیله ی۶ - هیدروکسی دوپامین جهت بررسی مهاجرت سلول های بنیادی آندومتر انسانی به ناحیه ی آسیب دیده و پیوند آن ها، تمایز آن ها به نورون های دوپامینرژیک و افزایش غلظت دوپامین در ناحیه ی استریاتوم استفاده شد .جهت بررسی وجود سلول ها در مغز از تکنیک ایمونوهیستوشیمی و همچنین میکروسکوپ فلئورسنت استفاده گردید .همچنین جهت ارزیابی رفتار چرخشی حیوانات، قبل و بعد از تزریق سلول های بنیادی، موش ها پس از تزریق داخل صفاقی آپومورفین (۰/۵ mg/kg) به مدت شصت دقیقه درون محفظه ای شفاف قرار گرفتند .نتایج :در این تحقیق تجربی ما برای اولین بار کاربرد داخل بینی و همچنین داخل استریاتوم سلول های بنیادی آندومتریال را نشان دادیم .سلول های بنیادی اندومتر انسانی به کاربرده شده در داخل بینی، توانستند وارد ناحیه ی جسم سیاه مغز شده و به سلول های عصبی و نورون های دوپامینرژیک تمایز پیدا کرده و باعث افزایش تعداد نورون های دوپامینرژیک، آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز و همچنین بهبود رفتار چرخشی موش های پارکینسونی شوند .بحث و نتیجه گیری :با توجه به بهبود بیماری درموش های پارکینسونی بعد از کاربرد سلول های بنیادی آندومتر انسانی، می توان این سلول ها را به عنوان منبعی بالقوه از سلول های بنیادی آلوژنیک در درمان بیماری پارکینسون مطرح نمود که می توانند علائم حرکتی بیماری را در موش های مدل پارکینسون بهبود ببخشند .کلید واژه ها :پارکینسون،۶ - هیدروکسی دوپامین، سلول های بنیادی اندومتریوم، آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز، کاربرد داخل بینی، نورون های دوپامینرژیک