اثرات اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه، و پرولیفراسیون نورونی در هیپوکامپ رتهای آلزایمری شده از طریق تزریق داخل بطنهای مغزی استرپتوزوتوسین STZ))
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/زهره عرب پور
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۷ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فیزیولوژی
Body granting the degree
کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری آلزایمر و اختلالات شدید یادگیری و حافظه در این بیماری و همچنین اینکه به تازکی مشخص شده اریتروپویتین EPO موجب بهبود عملکرد های شناختی می گردد و دارای اثرات اتروپروتکتیو بارزی است در این مطالعه اثر اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه و پرولیفراسیون نورونی در هیپوکامپ رتهای آلزایمری شده از طریق تزریق داخل بطنهای مغزی استرپتوزوتوسین STZ یررسی شده است مواد و روشها:در این تحقی ۴۸ رات نر از نژاد ویستار با وزن -۲ مثبت منفی ۳۰۰ گرم به دو گروه مساوی STZ و شم تقسیم شدند در گروه STZ داروی استرپتوزوتوسین ۳mg/kg و گروه دیگر نرمال سالین به درون بطن های جانبی مغز تزریق شد و دو هفته بعد جهت تائید القاء اختلال یادگیری و حافظه رتها تحت آزمون یادگیری اجتنایی غیر فعال قرار گرفتند سپس به مدت دو هفته به نیمی از گروهها اریتروپویتین ۵۰۰۰lU/kg و نیمی دیگر به همان میزان بافر فسفات یکروز در میان بصورت داخل صفاقی تزریق شد هر چهار گروه جهت ارزیابی حافظه و یادگیری تحت آزمون رفتاری مازآبی موریس و آزمون یادگیری اجتنایی غیر فعال قرار گرفتند در انتها رتها پس از تشریح جمجمه و خارج کردن مغز جهت ارزیابی پرولیفراسیون نورونی در هسته دندانه دار تحت بررسی ایمنوهیستوشیمی قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان دادند که تزریق داخل بطنهای مغزی STZ موجب آسیب شدید یادگیری و حافظه در رتها شده و تفاوت معنی داری میان گروههای شم و STZ وجو داشت هر چند اریتروپویتین تاثیر معناداری بر بهبود فرآیند های یادگیری و حافظه در گروه شم نداشت ولی از آسیبهای ناشی از تزریق داخل بطنهای مغزیSTZ جلوگیری کرد بطوریکه تفاوت معناداری میان گروه استرپتوزوتوسین -EPO و استرپتوزوتوسین وجود داشت همچنین پس از سنجش پرولیفراسیون نورونی در هسته دندانه دار از تشکیلات هیپوکامپ به وسیله ایمنوهیستوشیمی مشخص شد اریتروپوتین به میزان چشمگیری باعث افزایش پرولیفراسیون در رتهای آلزایمری شده است به طوری که میان گروه EPO-STZ و گروه SIZ تفاوت معنی داری مشاهد شد نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد کننده این موضوع است که کاربرد اریتروپویتین احتمالا می تواند بصورت چشمگیری در بهبود آسیبهای بادگیری و حافظه در بیماری آلزایمر موثر باشد و این بهبودی می تواند به علت افزایش پرولیفرسینون نورونی باشد کلمات کلیدی: آلزایمر ،اریتروپویتین ، استراپتوزوتوسین ، یادگیری و حافظه