بررسی اثر پروژسترون واژینال بر میزان حاملگی خانم های دچار سندرم تخمدان پلی کیستیک PCOS))
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/مرضیه کاظمی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۱ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای حرفه ای
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف:در رابطه با اثر حمایت فازلوتئال با پروژسترون در درمان دارویی القای تخمک گذاری نتایج متفاوتی وجود دارد در مورد درمان ترکیبی کلومیفن سیترات یا لتروزول باHMG به همراه پروژسترون در افرادPCO مطالعه ای صورت نگرفته است ار این جهت بررسی میزان باروری با جمایت فازلوتئال توسط پروژسترون ضروری است هدف تعیین اثر پروچسترون واژینال بر میزان حاملگی افراد دچار سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری بیمارستان شهید بهشتی کاشان می باشد . مواد و روشها: این مطالعه به صورت کار آرمائی بالینی بک سو کور بر روی ۱۹۸ فرد PCO که بر اساس گراتریای روتردام تشخیص داده شده اند انجام شد بیماران در چهار گروه بررسی شدند که به ترتیب ۵۰ نفر درمان ترکیبی کلومیفن سیترات و HMG ۵۰ نفر لتروزول و HMG ، ۴۸نفر کلومیفن سیترات و HMG به همراه پروژسترون به میزان ۴۰۰ میلی گرم روزانه ۵۰ نفر لتروزول وHMG به همراه پروژسترون به میزان ۴۰۰ میلی گرم روزانه دریافت نمودند هر فرد طی یک سیکل بررسی شد میزان بارداری در این چهار گروه تعیین گردید و آنالیز آماری با آزمونهای آماری chi-squre،ANOVAو t-test انجام شد . یافته ها:افراد PCO دارای نازایی اولیه یا ثانویه مورد مطالعه قرار گرفتند سن افراد ۳۵-۲۰ سال است میانگین ۲۶/۵ ضخامت آندومتر۸-۶ میلی متر است میانگین ۷/۶ تعداد فولیکول غالب ۱ و بیشتر است میزان بارداری در گروه دریافت کننده درمان ترکیبی کلومیفن سیترات و HMG به همراه پروژسترون بیش ار افراد دریافت کننده ی کلومیفن سیترات و HMG بوده است اما اختلاف معنی دار آماری وجود نداشته است درمان ترکیبی لتروزول وHMG به همراه پروسترون میزان بارداری بیشتری نسبت به لتروزول و HMG به تنهایی داشته است اما اختلاف معنی دار آماریوجود نداشته است گروه دریافت کننده ی پروژسترون نسبت به گروه عدم دریافت کننده ی پروژسترون میزان باروری بیشتر داشته است اما اختلاف آماری معنی دار وجود نداشته است . نتیجه گیری: پروژسترون واژینال به عنوان حمایت کننده ی فاز لوتئال در گروه های مورد بررسی بر میزان باروری افراد تاثیر معنی داری آماری نداشت در مورد اثر پروژسترون در سیکلهای تحریک تخمک گذاری انجام تحقیقات بیشتر ضروری است . واژگان کلیدی: تحریک تخمک گذاری - سندرم تخمدان پلی کیستیک - کلومیفن سیترات - لتروزول - پروژسترون