بررسی اثر بخشی دگزامتازون ، پروپوفول و میدازولام بر تهوع و استفراغ حین و بعد از جراحی سزارین تحت بی حسی نخاعی
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/مریم اکرمی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۸
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۱ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترا
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف: یکی از شایعترین عوارض ضمن عمل سزارین تحت بی حسی نخاعی ،تهوع و استفراغ است که روشهای متفاوتی جهت پیشگیری از آن پیشنهاد شده است هدف از این مطالعه بررسی اثر بخشی متوکلوپرامید،دگزامتازون،پروپوفول و میدازولام بر تهوع و استفراغ حسن و بعد از عمل جراحی سزارین تحت بی حسی نخاعی می باشد. این مطالعه کارآزمایی بالینی ، تصادفی و دوسو کوربر روی ۱۵۰ بیمار در ۵ گروه ۳۰ تایی انجام شد بیماران در گروه اول متوکلوپرامید به میزان ۱۰ میلی گرم وریدی ، گروه دوم دگزامتازون ۸ میلی گرن وریدی ،گروه سوم پروپوفول (۱ میل گرم بلوس و ۱ درصد میلی گرم بر کلیوگرم در ساعت) از زمان بستن بند ناف تا پایان عمل گروه چهارم میدازولام(۰/۰۱ میلی گرم بر کیلوگرم)و بیماران در گروه پنجم آب مقطر دریافت کردند از زمان انجام بی حسی تا پایان ریکاوری بیماران از لحاظ بروز تهوع و استفراغ ارزیابی شدند تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPPS و با استفاده از آزمونهای آماری T-TestوChi-squer انجام شد. یافته ها:نتیج این مطالعه نشان داد دو گروه از لحاظ سن،طول مدت حاملگی و طول عمر جراحی تافوت معنی داری نداشتند (۰/۰۵<(Pمیزان بروز تهوع و استفراغ در گروه متوکلوپرامید با پروپوفول و میدازولام مشابه /۰۸۶)۰=(Pولیکن به طور معنی داری کمتر از گروه دگزامتازون (۰/۰۰۱=(P و پلاسبو(۰/۰۰۱=(P بود اثرات ضد تهوع و استفراغ پروپوفول در مقایسه با میدازولام (۰/۰۲=(P دکزامتازون (۰/۰۰۱=(P و پلاسبو(۰/۰۰۱=(P بیشتر بود.میدازولام در مقایسه با دگزامتازون (۰/۰۳۸=(P و پلاسبو (۰/۰۰۹=(P تاثیر بیشتری بر تهوع و استفراغ داشت گروه دگزامتازون و پلاسبو تفاوت معنی داری نداشتند(۰/.۵=(P . نتیجه گیری : اثربخشی متوکلوپرامید ،پروپوفول و میدازولام بر تهوع و استفراغ پس از عمل مشابه و به طور معنی داری بالاتر از دگزامتازون و پلاسبو می باشد. واژگان کلیدی:تعوع استفراغ ، بی حسی نخاعی ،سزارین دارو