تعیین فراوانی عوارض استخوانی - مفصلی در مبتلایان به بروسلوز بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سالهای ۱۳۸۳-۸۷
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/سمیرا سرائیان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۵ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای حرفه ای
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای بروسلوز و شیوع عوارض استخوانی - مفصلی در مبتلایان به بروسلوز و به منطور تعیین فراوانی علائم استخوانی - مفصلی و یافته های بالینی مرتبط ، این مطالعه بر روی بیماران بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سالهای ۱۳۸۳-۸۷ انجام گرفته است. روش اجرا : تحقیق ار نوع داده های قدیمی بر روی بیمارانی که با تشخیص اولیه بروسلوز در بیمارستان شهید بهشتی کاشان بستری شده بودند صورت گرفت و سپس اطلاعات به صورت سرشماری از روی پرونده های ۲۴۸ بیمار با تسخیص قطعی بروسلوز استخراج و در فرمهای جمع آوری اطلاعات ثبت و سپس داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری توصیفی شامل تعیین درصد و فراوانی نسبی قرار گرفتند. یافته ها: از میان علائم استخوانی - مفصلی کمر درد با شیوع (۳۸/۳ درصد) شایعترین علامت بود (۱۴/۱ درصد) درد زانو، (۹/۳ درصد) درد هیپ، (۹/۳ درصد) درد مچ پا و (۱/۲ درصد) درد آرنج داشتند. کمر درد با افزایش سن روند افزایش یابنده ، و درد مچ پا با افزایش سن روند کاهش یابنده داشته است . درد هیپ در گروه سنی زیر بیست سال به وضوح شیوع بیشتری نسبت به سایر گروههای سنی داشته است . در معاینه بالینی (۳۲/۲ درصد) درگیری ساکروایلیاک ، (۱۴/۱ درصد) درگیری زانو، (۹/۳ درصد) درگیری هیپ، (۶/۰ درصد) درگیری مهره ، (۳/۶ درصد) درگیری مچ پا و (۱/۲ درصد) درگیری آرنج داشتند. درگیری ساکروایلیاک و مهره با افزایش سن افزایش بارزی را در بیماران نشان می دهد. درگیری هیپ و مچ پا در گروه سنی کمتر از ۲۰ سال بیشتر بوده است. درگیری آرنج تنها در گروه سنی کمتر از ۲۰ سال (۳/۹ درصد) وجود داشت. تفاوت جنسی بارز تنها در درگیری زانو (۲۸/۱ درصد در افراد مذکر در مقایسه با ۱۱/۲ درصد در افراد مونث) دیده شد. آرتریت زانو در ۹ بیمار (۷/۷ درصد) شایعترین آرتریت موجود بود. آرتریت هیپ در (۳/۶ درصد)، آرتریت مچ پا در (۱/۲ درصد) و آرتریت آرنج (۰/۴ درصد) وجود داشت. آرتریت آرنج تنها در ۱ بیمار ( متعلق به گروه سنی کمتر از ۲۰ سال) وجود داشت. نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد کمر درد شایعترین علامت استخوانی - مفصلی ، ساکروایلیاک شایعترین مفصل درگیر و آرتریت زانو شایعترین آرتریت در میان بیماران بود. با توجه به شیوع بالای کمر درد و درد مایر مفاصل ، بروسلوز را باید در تشخیص افتراقی کلیه بیماران با مکر درد و آرترالژی ( بخصوص در صورت همراهی با تب طول کشیده) قرار داد. همچنین با توجه به شیوع بالای درگیری مفصلی و بخصوص درگیری ساکروایلیاک و زانو ، معاینه دقیق مفصلی در کلیه بیماران با شکایات عمومی و علائم استخوانی مفصلی ضروری به نظر میرسد. بالعکس در صورت وجود درگیری مفصلی و یا آرتریت نیر باید به بروسلوز به عنوان یک تشخیص افتراقی مطرح اندیشید