بررسی اپیدمیولوژیک تیروئیدیت تحت حاد در شهرستان کاشان از سال ۱۳۷۵-۸۵
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/عطیه دادور
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۶
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۸ ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای حرفه ای
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف: تیروئیدیت تحت حاد شامل التهاب غده تیروئید است که معمولا در پی عفونت دستگاه تنفس فوقانی رخ می دهد و سپس فروکش می کند . یک وضعیت ناشایع است که علتش عفونتهای ویرال غده تیروئید می باشد. جستجو برای یافتن ویروس عامل عفونت اغلب با موفقیت همراه نیست و بر نحوه کنترل و درمان بیماری نیز تاثیری ندارد . تیروئیدیت تحت حاد غالبا تشخیص داده نمی شود چون نشانه های آن شبیه نشانه های فارنژیت است. هدف درمان کاهش دادن درد و التهاب و درمان کردن هایپرتیروئیدیسم است. با توجه به علائم بیماری که به صورت مبهم بروز می کند و این موضوع تشخیص بیماری را به تاخیر می اندازد و از آنجا که اطلاعات آماری در این مورد در دست نیست انجام تحقیقی به منظور بررسی اپیدمیولوژیک تیروئیدویت تحت حاد در شهرستان کاشان ضروری می نماید. مواد وروشها: این مطالعه به روش توصیفی بر روی کلیه بیمارانی که مشکوک به تیروئیدیت تحت حاد در بیمارستان شهید بهشتی و کلینیک های خصوصی - تخصصی عفونی و غدد از سال ۱۳۷۵-۸۵ مراجعه کرده اند و به تشخیص قطعی تیروئیدویت تحت حاد رسیده اند انجام شد و اطلاعات مورد نظر شامل سن ، جنس ، علائم بالینی ، علائم آزمایشگاهی ، برداشت ید رادیو اکتیو ،داروهای مصرفی جهت درمان، طول مدت بیماری و زمان بستری از پرونده آنها استخراج و وارد پرسشنامه شده و به روش آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: از ۲۲ نفر بیمار به تیروئیدویت تحت حاد ۱۸ نفر زن (۸۱/۸ درصد) و ۴ نفر مرد ( ۱۸/۲ درصد) و نسبت آنها ۴/۵ به یک بود . میانگین سنی افراد ۴۰/۷ سال بود. بیشترین فراوانی طول مدت بیماری ۲-۴ هفته (۳۱/۸ درصد) و میانگین آن ۷ -+ ۸/۶ هفته گزارش شد. بیشترین فراوانی زمان بیماری بهار ( ۷۲/۸ درصد) و پس ار آن زمستان (۱۸/۲ درصد) بود. بیشترین فراوانی علائم بالینی ، ترمور (۶۳/۶ درصد) و پس از آن درد (۵۹ درصد) بود. بیشترین فراوانی ESR ۴۱-۶۰ (۲۷/۲ درصد) با انحراف معیار ۲۸/۹ -+ ۶۳/۶ بود. یک مورد عود (۴/۵ درصد) وجود داشت. بیشترین فراوانی نحوه درمان ضد التهاب (۷۷/۲ درصد) بود، ۱۶ نفر ( ۷۲/۸ درصد) درمان دو دارویی داشتند که ۱۱ نفر ( ۶۸/۷ درصد) از آنها استروئید نیز مصرف کرده اند. بیشترین فراوانی CRP در جنس و سن ۱ + (۴۵/۴ درصد) بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش در مقایسه بین مصرف داروها با جنسیت ارتباط معناداری یافت نشد . در بین بیمارانی که طول مدت بیماری بیش از ۱۰ هفته داشتند ۱۰۰ درصد آنها نحوه درمانشان با استروئید بوده است و به همان نسبت با کاهش طول مدت بیماری فراوانی استفاده از این دارو کاهش یافته است و بطور کلی تیروئیدویت نحت حاد معمولا خود محدود شونده بوده و علائم ذکر شده در مرد آن در بیماران مختلف بطور متفاوت بروز می کند و به علت شباهت آن با فارنژیت در بسیاری موارد قبل ار تشخیص و درمان خاص بر طرف می شود