بررسی اثر دیالیز بر گازهای خون شریانی در بیماران دیالیزی مرکز دیالیز بیمارستان اخوان کاشان در خرداد و تیرماه ۱۳۸۱
General Material Designation
[پایاننامه]
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۲
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۶ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای حرفهای
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه وهدف: اهمیت گازهای خون شریانی و تاثیر آنها بر روی سیستمهای موجود در بدن بر کسی پوشیده نیست. فرآیند همودیالیزبطور وسیعی به عنوان جایگزینی برای عملکرد کلیه مورد استفاده قرار میگیرد. در طی فرآیند همودیالیز بیمار با واکنشهای متفاوتی بسته به نوع مایع دیالیزی که در تماس با خون است، لولههای ارتباط دهنده، مواد ضدعفونیکننده و غشاءهای مورد استفاده قرار میگیرد و دچار عوارض متعددی از جمله هیپوکسمی میگردد. مواد وروشها: در این مطالعه، علاوه بر بررسی تغییرات گازهای خون شریانی در طی دیالیز، تغییرات PH و Hco۳ نیز مورد بررسی قرار گرفتهاست. بافر دیالیز مورد استفاده از نوع استات و غشاء مورداستفاده از جنس کوپروفان میباشد. در این بررسی از ۵۶ مورد بیماری که در خرداد و تیرماه سال ۱۳۸۱ برای انجام دیالیز به مرکز دیالیز بیمارستان اخوان کاشان مراجعه نمودهبودند، چه قبل از دیالیز و چه بعد از آن، نمونههای خون شریانی (ABG) اخذشده و از این ۵۶ نفر، ۹ بطور تصادفی انتخاب و برای ایشان در طی دیالیزاز طریق ماسک Venturi اکسیژن تجویز شدهاست. از نظر گروه سنی، گروه مورد مطالعه در رده سنی بین ۲۰-۸۰ سال قرار داشتند. یافتهها: نتایج بدست آمده همانطور که انتظار میرفت حاکی از تغییرات معنیدار در میزان PO۲، pco۲،PH،Hco۳،O۲ saturation بود و بالعکس در گروهی که در طی دیالیز اکسیژن دریافت نموده بودند نتایج ، تغییرات معنیداری را نشان نداد که این موضوع نشانگرآن است که تجویز اکسیژن در طی دیالیز، به چه اندازه می تواند در جلوگیری ار عوارض همودیالیز بالاخص هیپوکسمی موثر باشد. نتیجهگیری: در پایان جایگزینی بافر بیکربناتی بهجای بافر استاتی به خاطر عوارض متعدد ناشی از بافراستات و استفاده از اکسیژن در طی دیالیز، بخصوص در بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی ریوی توصیه میگردد