مقایسه اثر درمانی اشکال مختلف کورتیکوستروئیدها در آسم حاد در بیماران مراجعه کننده به کلینیک خصوصی در سال ۱۳۷۹
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/محمد جلالی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۳۶ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای تخصص داخلی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف : آسم بیماری مزمن تنفسی شایعی است که شیوع ۵-۲۰درصد دارد . در مطالعات گذشته تاثیرات استروئید ها در درمان آسم ثابت شده است و استروئیدها باعث کاهش موارد بستری شدن، همچنین تعداد عدید بیماری و بهبودی تست های عملی ریه می شوند. مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثر درمانی اشکال مختلف کورتیکوستروئیدها در آسم حاد صورت گرفته است. روش: در این پژوهش که از نوع clinical trial و بطریقه Randomized ضورت گرفته است ۱۲۹ بیمار مراجعه کننده با حمله حادآسم در سال ۷۹ به سه گروه تقسیم شدند گروه اول تحت درمان با پزدینزولون خوراکی mg۶۰ روزانه تا ۷ روز گروه دوم تحت درمان باmg ۱۸بتامتازون عضلانی و گروه سوم تحت درمان بکلومتازون استنشاقی دو نفر هر ۶ ساعت به مدت یک هفته قرار گرفتند. قبل از درمان و بعد از درمان از کلیه بیماران اسپیرومتری بعمل آمد و اطلاعات بدست آمده از اسپیرومتری به صورت کامپیوتری آنالیز و جداول و شاخصهای آماری ترسیم و محاسبه گردید. نتایج یافته ها: از ۱۲۹ بیمار مراجعه کننده با حمله حاد آسم ۶۷ نفر مرد و ۶۲ نفر زن بودند. سن متوسط بیماران ۴۰/۴ سال بود کمترین سن مراجعه کنندگان ۱۱ سال و بیشترین سن ۷۵ سال بود . در بین سه نوع کورتون مصرفی در درصد بهبودFEF تفاوت معنی دار مشاهده نشد ۰/۰۶۸ =P در بین سه نوع کورتون مصرفی در درصد بهبودی FEV۱ اختلاف معنی داری وجود داشت ۰/۰۰۵۷=P و در بین سه نوع کورتن مصرفی در درصد بهبودی Fvc نیز تفاوت معنی دار بود۰/۰۰۳۸=.P بین درصد بهبودی FEV۱, FEF, FVC بین دو نوع کورتون خوراکی و تزریقی اختلاف وجود نداشت ولی در درصد بهبودی و FVC ,FEV۱ بین دو نوع کورتون خوراکی و استنشاقی تفاوت معنی دار وجود داشت که در این میان کورتون خوراکی تاثیر بارزتری داشته است. در درصد بهبودی FEF بین کورتون خوراکی و استنشاقی اختلاف معنی دار دیده نشد. در میزان درصد بهبودی FEV۱, FEF, FVC بین کورتون تزریقی و استنشاقی اختلاف معنی دار وجود داشت که کورتون تزریقی در میزان درصد بهبودی اثر بیشتری داشته است. نتیجه: بین مصرف کورتون خوراکی و تزریقی در حمله حاد آسم در میزان بهبودی پارامترهای اسپیرومتری اختلاف چندانی وجود ندارد ولی تاثیر کورتون خوراکی و تزریقی در مقایسه با کورتون استنشاقی در بهبودی پارامترهای اسپیرومتری بیشتر می باشد. لذا در حمله حاد آسم استفاده ز کورتون تزریقی و خوراکی نسبت به نوع استنشاقی تاثیر بیشتری داشته ولی چون نحوه تجویز کورتون خوراکی آسانتر است می توان به جای کورتون تزریقی از نوع خوراکی استفاده نمود.