بررسی شیوع تشنج در دبیرستانهای پسرانه شهر کاشان در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۳۷۳-۷۴ و تعیین ارتباط آن با میانگین نمرات و ساعات غیبت آنها
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/حسین شمسیانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۷۴
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
د ، ۷۹ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان - دانشکده پزشکی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
در این پژوهش که مطالعه توصیفی - تحلیلی گذشته نگر می باشد، پرونده بهداشتی کلیه دانش آموزان پسر دبیرستانی مشغول به تحصیل در دبیرستانهای شهر کاشان در نیمسال تحصیلی ۱۳۷۳-۷۴ مورد بررسی قرار گرفت. از مجموع ۷۰۰۰ دانش آموز پسر دبیرستانی ۱۵ نفر مبتلا به بیماری صرع که بیماری آنها قطعا توسط متخصصین بیماری مغز و اعصاب تشخیص داده شده بود یافت شد. ۴۵ نفر از دانش آموزان پسر دبیرستانی غیر مبتلا به تشنج به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. در کل جمعیت مورد بررسی تمامی دانش آموزانی که مبتلا به یکی از بیماریهای مزمن قلبی، ریوی، کلیوی، کلیوی وکبدی و ... بودند از مطالعه حذف گردیدند. طبق این مطالعه تشنج در دانش آموزان پسر دبیرستانی شیوعی معادل ۰/۲۱ درصد داشت. از کل دانش آموزان مبتلا به تشنج مورد مطالعه، ۶/۷ درصد ۱۵ ساله، ۳۳/۳ درصد ۱۶ ساله، ۲۶/۷ درصد ۱۷ ساله، ۳۳/۳ درصد ۱۸ ساله بودند. از همین دانش آموزان ۲۶/۷ درصد در کلاس اول، ۲۶/۷ درصد در کلاس دوم، ۳۳/۳ درصد در کلاس سوم و ۱۳/۳ درصد در کلاس چهارم دبیرستان مشغول به تحصیل بودند. در بین دانش آموزان مبتلا به تشنج، ۳۳/۳ درصدشان سن اولین تشنج ۶ ماهگی تا ۵ سالگی، ۶۶/۷ درصد پس از ۵ ماهگی بود و هیچکدام آنها قبل از ۶ ماهگی دچار تشنج نشده بودند. از نظر سن آخرین تشنج، بیشترین آنها یعنی ۸۰ درصد پس از ۵ سالگی و ۲۰ درصد ۶ ماهگی تا ۵ سالگی بوده اند. پس شایعترین سن آخرین حمله تشنج پس از ۵ سالگی بوده است. میانگین تعداد دفعات تشنج ۱/۶۷ مرتبه بوده است و بچه های ۱۶ تا ۱۸ ساله بیشتر دچار حملات تشنج شده اند، هر کدام با ۳۳/۳ درصد. از نظر وضعیت درمانی از بین دانش آموزان مبتلا ۲ نفر تحت درمان دارویی بودند که در هر دو بیماری کنترل شده و مابقی دانش آموزان یعنی ۱۳ نفر تحت درمان دارویی نبودند و همگی از نظر کنترل بیماری وضعیت مطلوبی داشته اند و تحت کنترل بوده اند. میانگین نمرات در دانش آموزان مبتلا به تشنج ۱۴/۴۰ و در دانش اموزان غیر مبتلا ۱۴/۶۰ می باشد. میانگین میزان غیبت در دانش آموزان مبتلا به تشنج ۱/۶ روز و در دانش آموزان غیر مبتلا ۱/۱۵ روز بوده است. طبق این مطالعه رابطه معنی داری بین تشنج و میزان غیبت دانش آموزان پسر دبیرستانی وجود ندارد