بررسی اثر سرترالین و سیستم نیتررژیک بر آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری
General Material Designation
[طرح تحقیقاتی]
First Statement of Responsibility
/ اژدر حیدری ، شیما داوودی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
کاشان
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۵.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
الکترونیکی - لوح فشرده
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف :سروتونین درسیستم اعصاب مرکزی یک میانجی عصبی تنظیمی کلیدی است که از طریق گیرنده های خود بویژه گیرنده ۵HT۱A نقش مهمی را در تشنج ایفا می کند . این مطالعه با هدف بررسی نقش گیرنده ۵HT۱A بر آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) و تداخل آن با سیستم نیتررژیک انجام شد . مواد و روشها :در این مطالعه تجربی ۱۰۴ سر موش سوری نر در ۱۳ گروه شامل گروه کنترل دست نخورده، دو گروه شاهد کنترل) نرمال سالین و CMC) و ۱۰ گروه آزمایشی دریافت کننده سرترالین ،DPAT -OH-۸،۱۰۰۶۳۵ - WAY،NAME - L، ترکیب سرترالین با WAY۱۰۰۶۳۵ ، ترکیبDPAT -OH- ۸با۱۰۰۶۳۵ - WAY، ترکیب سرترالین باNAME - L، ترکیبDPAT -OH- ۸باNAME - L، ترکیب سرترالین با ریتانسرین و تروپی سترون و ترکیبDPAT -OH- ۸با ریتانسرین و تروپی سترون تقسیم شدند . پس از ۱۴ روز پیش درمان در گروه های مختلف، آستانه تشنج القا شده با PTZ ارزیابی شد و اندازه گیری متابولیت های نیتریک اکساید در بافت مغز با روش گریس انجام گرفت . یافته ها :سرترالین،DPAT -OH- ۸و۱۰۰۶۳۵ - WAYآستانه تشنج القا شده با PTZ را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش داده اند .در حضور WAY۱۰۰۶۳۵ اثر سرترالین و همچنینDPAT -OH- ۸بر افزایش آستانه تشنج غالب تر بود.در حضور ریتانسرین و تروپی سترون ،DPAT -OH- ۸اثر ضدتشنجی را نشان داد، در حالی که در حضور ریتانسرین و تروپی سترون اثر سرترالین بر آستانه تشنج تغییر نیافت . از طرفی دیگر ،در حضورNAME- L، سرترالین اثر تشنج زایی وDPAT -OH- ۸در حضورNAME - Lاثر ضدتشنجی را نشان داد، در حالی کهNAME - Lتنها هیچ گونه اثری بر آستانه تشنج نداشت .میزان NOX به طور معنی داری در گروه ترکیبیDPAT -OH- ۸با ریتانسرین و تروپی سترون افزایش یافتNAME - . Lبه تنهائی و در ترکیب با سرترالین وDPAT -OH- ۸سطح NOX را کاهش داده اند .نتیجه گیری :با توجه به نتایج مطالعه حاضر اثر ضد تشنجی را برای سرترالین می توان در نظر گرفت . بنظر می رسد که احتمالا اثر ضد تشنجی سرترالین از طریق سایر گیرنده های سروتونین باشد .همچنین این احتمال وجود دارد که بخشی از اثر تشنج زای سرترالین از طریق سیستم نیتررژیک وساطت می شود . کلیدواژه ها :سرترالین، تشنج، گیرنده۵HT۱A ، نیتریک اکساید،NAME- L، پنتیلن تترازول