بررسی ژن مقاومت دارویی در لیشمانیازیس جلدی به روش PCR
General Material Designation
[طرح تحقیقاتی]
First Statement of Responsibility
/ صفر علی طالاری و بهرام کاظمی و حسین هوشیار و رقیه علی زاده
Subsequent Statement of Responsibility
؛ سید غلامعباس موسوی و محسن اربابی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
کاشان
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۸.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
لیشمانیازیس جلدی یکی از شایعترین بیماریهای انگلی و از معضلات مهم بهداشتی در بسیاری از نقاط جهان می باشد در حال حاضر برای درمان بیماری از ترکیبات پنج ظرفیتی آنتی موان از جمله پنتاستوم وگلوکانتیسم استفاده می شود که مقاومت به اینن داروها یک مشکل جدی می باشد با توجه به اهمیت موضوع مطالعه حاضر به منظور تعیین ژن مقاومت در برابر داروی سدیم استیو گلوکانات روی مبتلایان به لیشمانیوز جلدی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی نقاط مختلفکشور در سال ۱۳۸۵-۸۶ به روش PCR صورت پذیرفت . مواد و روش ها: این تحقیق با طراحی توصیفی روی ۱۵۰ ایزوله از لیشمانیا تروپیکا وماژور برای تعیین مقاومت در برابر سدیم استیبوگلوکانات صورت گرفت کلون های پروماستگوت تهیه شد از لیشمانیا ماژور و تروپیکا در محیط RPMI۱۶۴۰ غنی شده کشت داده شد .DNA ژنومیک با استفاده از روش فنل وکلورفروم استخراج و با دو جفت پرایمر طراحی شده و قطعه ای در حدود ۳۵۶p از DNA ژنومی تکثیر گردید محصولات PCR به دست آمده طبق CSGE غربالگری شد و با استفاده از روش RFLP و آنزایم SDU۱ درستی وجود موتاسیون تائید گردید. نتایج: مقایسه DNA به دست آمده از سلول های تیپ وحشی با DNA سلولهای موتاسیون دارپس از هضم آنزیمینشان داد که در حدود ۶/۳ درصد از نمونه های بررسی شده از نظر ترادف ژن در بررسی به روش CSGE مشکل داشتند که با تعیین ترادف ژن مشخص گردید که به علت وجود موتاسیون در ژن می باشد. نتیجه گیری:سدیم استیبوگلوکانات در برابر لیشمانیازیس جلدی مقاوم می باشد وبا توجه به این که داروی انتخابی در درمان این بیماری می باشد وبروز مقاومت در آن رو به افزایش است توصیه می شود مطالعات بیشتری برای تعیین مکانیسم های مقاومت دارویی صورت گیرد.