بررسی وضعیت خود مراقبتی در بیمارن دیابتیک مرکز دیابت شهر کاشان سال ۱۳۸۴
General Material Designation
[طرح تحقیقاتی]
First Statement of Responsibility
/ میترا زندی و زهره وارث و نگین مسعودی علوی و علیرضا عبادی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
کاشان
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۶.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: نگرش پزشکی در بیماریهای مزمن به پاتوفیزیولوژی بیماریها و مکانیسمهای درمانی و کنترل نشانه ها اهمیت میدهد ولی اثرات بیماریهای مزمن بر فرد و جامعه بسیار فراگیرتر بوده و نیاز به نگرشهای مکمل ارد . بررسی خود مراقبتی و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران دیابتیک نه تنها از نظر بهداشتی بلکه از نظر تجزیه و تحلیل اقتصادی جامعه مهم است. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت خود مراقبتی و دانش بیماران دیابتیک مراجعه کننده به مرکز دیابت کاشان بوده است. روش کار: این پژوهش توصیفی تحلیلی بر روی ۳۰۰ نفر از بیماران مبتلا به دیابت دارای پرونده در مرکز دیابت کاشان ( از ۱۴۰۰ بیمار) به روش نمونه گیری تصادفی صورت گرفت. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک ، پرسشنامه خود مراقبتی ویژه بیماران دیابتیک ( شامل سه بعد نگرش ،عملکرد و عملکرد خانواده) پرسشنامه خود مراقبتی از پاها و پرسشنامه بررسی سطح دانش بوده که توسط بیماران و در صورت نداشتن سواد به کمک پژوهشگر تکمیل گردید. نقاط برش در هر بعد نیز با بهره گیری از نتایج تحقیق مسعودی علوی (۱۱) تعین شد و سپس وضعیت بیماران بر اساس آ مشخص گردید. خود مراقبتی کلی کمتر از ۱۰۰ ضعیف، ۱۰۰-۱۱۹ متوسط و بالای ۱۱۹ خوب در نظر گرفته شد. همچنین امتیاز ۰-۵ سطح دانش نامناسب و بالای ۵ مناسب در نظر گرفته شد.در زمینه مراقبت از پاها نیز امتیاز ۷-۱۴ ضعیف، ۱۵-۲۱ متوسط و ۲۲-۲۸ نشانگر خود مراقبتی خوب می باشد. نتایج: میانگین امتیاز خود مراقبتی کلی بیماران در سطح متوسط قرار داشت.۱۲ -+ ۱۰۱ در حالیکه بیماران از نظر دانش در سطح مناسبی قرار داشتند.(۱/۷-+ ۷/۴) بین دانش و هیچ یک از ویژگیهای دموگرافیک اختلاف معنی دار آماری مشاهد نشد(۰/۰۵<(P میانگین بعد نگرش ۵/۹ -+ ۵۲ ( در سطح متوسط متوسط)، عملکرد ۵/۲ -+ ۳۴/۲ ( در سطح ضعیف) و عملکرد خانواه ۴ -+ ۱۵ ( در سطح متوسط) قرا داشت. میانگین امتیاز خود مرافتبی در پاها ۴/۵ -+ ۱۷/۶ بدست آمد که در سطح متوسط قرار داشت. نتیجه گیری: بررسی رفتارهای خود مراقبتی یکی از چالشهای مهم سیستم بهداشتی امروز بوده و به عنوان بک بحران در مراقبت های بهداشتی از آن یاد می شود در حالیکه نتایج تحقیقات مختلف از جمله پژوهش حاضر حاکی از این مطلب است که با وجود آگاهی مناسب بیماران تا وضعیت مناسب خود مراقبتی فاصله زیادی دارند و این نشان می دهد که آموزشها بایستی بیشتر با تاکید بیشتری بر ایجاد تغییرات در رفتار و بهبود و نگرش و احساس خود کار آمدی در افراد صورت گیرد