بررسی فراوانی علل باکتریایی عفونتهای بیمارستانی شهید بهشتی ازسال ۱۳۷۶-۷۷
General Material Designation
[طرح تحقیقاتی]
First Statement of Responsibility
/ دکتر احمد خورشیدی ، دکتر رضوان منیری ، دکتر پریوش قوامی
Subsequent Statement of Responsibility
؛ معاونت پژوهشی - دانشگاه علوم پزشکی کاشان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۷۶.
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۴ص.
Other Physical Details
:جدول . ۲ن
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
با توجه به اهمیت عفونتهای بیمارستانی و عوارض ناشی از آن و اهمیت پیشگیری از آن در سطح گسترده و به منظور تعیین اپیدمیولوژی عفونت ادراری بیمارستانی و عفونتهای زخمهای جراحی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ، این تحقیق بر روی بیماران بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام پذیرفت . این تحقیق به روش توصیفی بر روی ۲۵۰ بیمار بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان به منظور تعیین عفونتهای ادراری بیمارستانی در سال ۱۳۷۵ و بر روی ۵۵۰ بیمار جراحی شده در سال ۱۳۷۶ انجام پذیرفت . جهت تعیین باکتریوری بیمارستانی از بیماران بستری شده در بیمارستان در بدو ورود کشت ادرار تهیه گردید و در صورت منفی بودن کشت ادرار بیماران در مطالعه شرکت داده شدند و هر ۷۲ ساعت از آنها کشت ادرار تهیه و تا زمان بستری بودن ادامه می یافت . در بیماران جراحی شده ۴۸-۷۲ ساعت بعد از عمل جراحی ، محل جراحی مورد معاینه قرار گرفت و با مشاهده علائم تورم ، قرمزی ، ترشحات چرکی ، تب و درد با سواپ استریل از محل زخم نمونه بر داشته و در محیط های مناسب کشت داده شد و تعیین هویت گردید . و بعد از تعیین هویت عوامل بیماری الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید . میزان آلودگی در نمونه های مورد بررسی تعیین و خصوصیات دموگرافیک در فرم اطلاعاتی ثبت شد و نتایج بوسیله تستهای آماری کای دو و فیشر آنالیز شد . یافته ها : از ۲۵۰ بیمار بستری در بیمارستان ، ۱۶ درصد دچار باکتریوری شدند که ۷۵ درصد از بیماران را زنان و ۲۵ درصد را مردان تشکیل می دادند : ۲۰ درصد از بیماران مصرف آنتی بیوتیک داشتند و ۱۸/۲ درصد از بیماران ایمونوساپرسیو مصرف می نمودند . ۶۵ درصد از بیماران دچار باکتریوری در بخش داخلی بستری بودند . شایعترین باکتری ایزوله شده اشرشیاکلی بود و بیشترین مقاومت به کربنی سیلین ، آمپی سیلین و کوتریموکسازول نشان داده شد . میزان آلودگی در نمونه های زخمهای جراحی ۵/۰۹ درصد برآورد گردید . ریسک عفونت زخم در گروه سنی بیش از ۶۶ سال بیشتر بوده و در افرادی که مدت زمان بستری آنها بیش از ۲۱ روز بوده زیادتر بوده و در بیماران مبتلا به دیابت و بیماری های عصبی بیش از سایر بیماران بوده است . از نظر جنس اختلاف معنی داری وجود نداشت . شایعترین ارگانیسم ایزوله شده اشرشیاکلی ۴۲/۸ درصد و استافیلوکوک اورئوس ۱۷/۸ درصد بوده است .بیشترین مقاومت اشرشیاکلی نسبت به آمپی سیلین و کربنی سیلین بود و استافیلوکوک اورذوس بیشترین مقاومت را به کلاکسی سیلین نشان داد . نتیجه گیری می شود که عفونتهای ادراری و زخمهای بیمارستانی شایع بوده و با توجه به الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی توصیه می گردد که در آزمایشگاهها بعد از تعیین هویت ارگانیسم آنتی بیوگرام انجام و داروی حساس انتخاب شود تا از شیوع سوشهای مقاوم به آنتی بیوتیک ها در بیمارستانها جلوگیری شود و همچنین برای پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی استقرار یک نظام مراقبتی برای شناسایی عفونتهای بیمارستانی و سیستم های مراقبت برای شناسائی بیماران در معرض خطر توصیه می گردد